Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Psalm 3 [0]
3:2 Panie, przecz się rozmnożyli, co mię trapią? * wiele ich powstają przeciwko mnie.
3:3 Wiele ich mówią duszy mojéj: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ano ty, Panie, jesteś obrońca mój, * chwała moja, i podwyższający głowę moję.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana: * i wysłuchał mię z góry świętéj swojéj.
3:6 Jam spał i twardom zasnął: * i wstałem; bo Pan obronił mię.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu około mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś ty pobił wszystkie sprzeciwiające mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie: * a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte adorémus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźcie pokłońmy się.
Ant. Królowi Panu Apostołów, * Pójdźcie pokłońmy się.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Ætérna Christi múnera,
Apostolórum glóriam,
Laudes canéntes débitas
Lætis canámus méntibus.
Ecclesiárum Príncipes,
Belli triumpháles duces,
Cæléstis aulæ mílites,
Et vera mundi lúmina.
Devóta Sanctórum fides,
Invícta spes credéntium,
Perfécta Christi cáritas
Mundi triúmphat príncipem.
In his Patérna glória,
In his volúntas Spíritus,
Exsúltat in his Fílius,
Cælum replétur gáudio.
Te nunc, Redémptor, quǽsumus,
Ut ipsórum consórtio
Iungas precántes sérvulos
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Chrystusów dar wiecznie trwały
Apostolskie święte chwały
Śpiewajmy w dusznej radości
Wedle naszej powinności.
Wielcy kościelni hetmani
Sławni z boju tryumfami
Żołnierze z dworu górnego
Kagańce światła ciemnego.
Wiara sług Pańskich gorąca
Nadzieja męstwem słynąca
Miłość Chrystusowa cała
Czartowską moc zwojowała.
W tych słynie chwała Ojcowa
W takowych wola Duchowa
Z tych się Syn Boży raduje
Niebo z wesela tańcuje.
Zbawicielu prosim Ciebie
Z takim towarzystwem w Niebie
Chciej nas mieć czasy wiecznymi
Między poczty Anielskimi.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. In omnem terram * exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
Psalmus 18 [1]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio eius:
18:7 Et occúrsus eius usque ad summum eius: * nec est qui se abscóndat a calóre eius.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Iustítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * iudícia Dómini vera, iustificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adiútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nokturn I.
Ant. Na wszystką ziemię * wyszedł głos ich, i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
Psalm 18 [1]
18:2 Niebiosa rozpowiadają chwałę Bożą: * a dzieła rąk jego oznajmuje utwierdzenie.
18:3 Dzień dniowi opowiada słowo, * a noc nocy okazuje znajomość.
18:4 Niemasz języków, ani mów, * któreby nie słyszały głosów ich.
18:5 Na wszystkę ziemię wyszedł głos ich: * i na kończyny okręgu ziemie słowa ich.
18:6 W słońcu postawił przybytek swój: * a ono jako oblubieniec wychodzący z łożnice swojéj.
18:6 Rozweseliło się jako olbrzym na bieżenie w drogę, * od kraju nieba wyjście jego.
18:7 A nawrót jego aż na kraj jego: * a nie masz, ktoby się mógł zakryć od gorącości jego.
18:8 Zakon Pański niepokalany, nawracający dusze: * świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość malutkim.
18:9 Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: * przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.
18:10 Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków: * sądy Pańskie prawdziwe, usprawiedliwione same w sobie.
18:11 Pożądliwsze nad złoto i nad mnogie kamienie drogie: * i słodsze nad miód i plastr miodowy.
18:12 Albowiem sługa twój strzeże ich, * w przestrzeganiu ich odpłata wielka.
18:13 Występki któż rozumie? od skrytych moich oczyść mię: * i od cudzych sfolguj słudze twemu.
18:14 Jeźli nademną panować nie będą, tedy niepokalanym będę: * i będę oczyszczon od grzechu największego.
18:15 I będą się podobać wymowy ust moich: * i rozmyślanie serca mego przed oblicznością twoją zawsze.
18:15 Panie, wspomożycielu mój, * odkupicielu mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich, i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
|
Ant. Clamavérunt iusti, * et Dóminus exaudívit eos.
Psalmus 33 [2]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus eius in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen eius in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus eius salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti eius: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super iustos: * et aures eius in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt iusti, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Iuxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes iustórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt iustum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamavérunt iusti, et Dóminus exaudívit eos.
|
Ant. Wołali sprawiedliwi, * a Pan je wysłuchał.
Psalm 33 [2]
33:2 Będę błogosławił Pana na każdy czas: * zawżdy chwała jego w uściech moich.
33:3 W Panu się chlubić będzie dusza moja: * niechaj słyszą ciszy, a niech się weselą.
33:4 Wielbcie Pana zemną: * a wywyższajmy imię jego społecznie.
33:5 Szukałem Pana i wysłuchał mię: * i ze wszech utrapień moich wyrwał mię.
33:6 Przystąpcie do niego a oświecajcie się: * a oblicza wasze nie będą zawstydzone.
33:7 Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał: * i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
33:8 Wpuści Aniół Pański wokoło bojących się go: * i wyrwie je.
33:9 Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan: * błogosławiony mąż, który w nim ma nadzieję.
33:10 Bójcie się Pana wszyscy święci jego: * bo niemasz niedostatku bojącym się go.
33:11 Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli: * lecz szukającym Pana na żadnem dobrem nie będzie schodziło.
33:12 Pójdźcie sam synowie, słuchajcie mię: * bojaźni Pańskiéj nauczę was.
33:13 Który jest człowiek, który chce żywota: * pragnie dni dobrych widzieć?
33:14 Strzeż języka twego od złego: * a usta twoje niech nie mówią zdrady.
33:15 Odwróć się od złego, a czyń dobrze: * szukaj pokoju, a ścigaj go.
33:16 Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi: * a uszy jego na prośby ich.
33:17 A twarz Pańska nad czyniącymi źle: * aby wygładził z ziemie pamiątkę ich.
33:18 Wołali sprawiedliwi, a Pan je wysłuchał: * i ze wszech ucisków ich wyswobodził je.
33:19 Bliski jest Pan tym, którzy są utrapionego serca: * i zbawi pokorne w duchu.
33:20 Mnogie uciski sprawiedliwych: * a z tych wszystkich Pan je wybawi.
33:21 Strzeże Pan wszystkich kości ich: * jedna z nich się nie skruszy.
33:22 Śmierć grzeszników najgorsza: * a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.
33:23 Pan odkupi dusze sług swoich: * a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w nim nadzieję mają.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wołali sprawiedliwi, a Pan je wysłuchał.
|
Ant. Constítues eos * príncipes super omnem terram: mémores erunt nóminis tui, Dómine.
Psalmus 44 [3]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et iustítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti iustítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória eius fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ eius afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Constítues eos príncipes super omnem terram: mémores erunt nóminis tui, Dómine.
|
Ant. Postanowisz ich * książętami nad wszystką ziemią: będą wspominać Imię Twoje, Panie.
Psalm 44 [3]
44:2 Wydało serce moje słowo dobre: * opowiadam ja czyny moje królowi.
44:2 Język mój pióro pisarza: * prędko piszącego.
44:3 Piękniejszy urodą nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich: * dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
44:4 Przypasz miecz twój na biodrę twoję, * najmocniejszy.
44:5 Z ślicznością twoją i z pięknością twoją: * nadciągnij, fortunnie postępuj i króluj.
44:5 Dla prawdy, i cichości, i sprawiedliwości: * i poprowadzi cię dziwnie prawica twoja.
44:6 Strzały twoje ostre, narody pod cię upadną: * w serca nieprzyjaciół królewskich.
44:7 Stolica twoja, Boże, na wieki wieków: * laska prawości, laska królestwa twego.
44:8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości: * przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela nad uczestniki twoje.
44:9 Mirrha i Stakta i Kassya z szat twoich, z domów słoniowych: * z których ci rozkosz uczyniły córki królewskie w poczciwości twojéj.
44:10 Stanęła królowa po prawicy twojéj w ubiorze złotym: * obtoczona rozmaitością.
44:11 Słuchaj, córko, a patrz, i nakłoń ucha twego: * a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
44:12 I będzie pożądał król śliczności twojéj: * albowiem on jest Pan, Bóg twój, i będą się mu kłaniać.
44:13 I córki Tyru z upominkami * obliczu twemu będą się modlić: wszyscy bogaci z ludzi.
44:14 Wszystka chwała téj córki królewskiéj wewnątrz, * w bramach złotych, ubrana rozmaitościami.
44:15 Przywiodą królowi panny za nią: * przyniosą do ciebie bliskie jéj.
44:16 Przyniosą je z weselem i z radością: * przywiodą je do kościoła królewskiego.
44:17 Miasto ojców twoich narodziłoć się synów: * postanowisz je książęty nade wszystką ziemią.
44:18 Będą wspominać imię twoje * na wszystkie rodzaje i rodzaje.
44:18 Dlatego narodowie będąć wyznawać wiecznie: * i na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Postanowisz ich książętami nad wszystką ziemią: będą wspominać Imię Twoje, Panie.
|
Ant. Príncipes populórum * congregáti sunt cum Deo Ábraham.
Psalmus 46 [4]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subiécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Iacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in iúbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham.
|
Ant. Książęta narodów * zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym.
Psalm 46 [4]
46:2 Wszyscy narodowie klaskajcie rękoma: * wykrzykajcie Bogu głosem wesela.
46:3 Albowiem Pan wysoki, straszny: * król wielki nade wszystką ziemią.
46:4 Podbił ludzie pod nas: * i narody pod nogi nasze.
46:5 Obrał nam dziedzictwo swoje: * piękność Jakóbowę, którą umiłował.
46:6 Wstąpił Bóg z wesołem śpiewaniem: * a Pan z głosem trąby.
46:7 Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie: * śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie.
46:8 Albowiem królem wszystkiéj ziemie Bóg: * śpiewajcież mądrze.
46:9 Będzie królował Bóg nad narody: * Bóg siedzi na stolicy swéj świętéj.
46:10 Książęta narodów zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym: * albowiem bogowie mocni ziemie są bardzo wywyższeni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Książęta narodów zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym.
|
Ant. Dedísti hereditátem * timéntibus nomen tuum, Dómine.
Psalmus 60 [5]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos eius usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem eius quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum, Dómine.
|
Ant. Dałeś dziedzictwo * bojącym się imienia twego, Panie.
Psalm 60 [5]
60:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moję: * słuchaj modlitwy mojéj.
60:3 Od kończyn ziemie wołałem do ciebie: * gdy się frasowało serce moje, na skale wywyższyłeś mię.
60:4 Prowadziłeś mię, boś się stał nadzieją moją: * wieżą mocną od nieprzyjaciela.
60:5 Będę mieszkał w przybytku twoim na wieki: * zaszczycon będę pod zasłoną skrzydeł twoich.
60:6 Bo ty, Boże mój, wysłuchałeś modlitwę moję: * dałeś dziedzictwo bojącym się imienia twego.
60:7 Dni na dni królewskie przyczynisz: * lata jego aż do dnia narodu i narodu.
60:8 Mieszka na wieki przed oblicznością Bożą: * miłosierdzia i prawdy jego kto będzie szukał?
60:9 Tak będę Psalm śpiewał imieniowi twemu na wieki wieków: * abym oddał śluby moje ode dnia do dnia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Dałeś dziedzictwo bojącym się imienia twego, Panie.
|
Ant. Annuntiavérunt * ópera Dei, et facta eius intellexérunt.
Psalmus 63 [6]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta eius intellexérunt.
63:11 Lætábitur iustus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Annuntiavérunt ópera Dei, et facta eius intellexérunt.
|
Ant. Opowiadali * dzieła Boże, i oznajmiali sprawy jego.
Psalm 63 [6]
63:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moję, gdy się modlę: * od strachu nieprzyjaciela wybaw duszę moję.
63:3 Obroniłeś mię od zboru złośników: * od mnóstwa działających nieprawość.
63:4 Bo zaostrzyli jako miecz języki swoje: * naciągnęli łuk, rzecz gorzką, by w skrytościach strzelali na niepokalanego.
63:6 Z prędka nań strzelać będą, a nie będą się bać: * utwierdzili sobie mowę złośliwą.
63:6 Namawiali się, żeby zakryli sidła: * mówili: Któż je obaczy?
63:7 Szukali nieprawości: * ustali szukając szukaniem.
63:7 Przystąpi człowiek do serca głębokiego: * a Bóg wywyższon będzie.
63:8 Strzałki maluczkich stały się rany ich: * i pomdlały przeciwko nim ich języki.
63:9 Strwożyli się wszyscy, którzy je widzieli: * i bał się wszelki człowiek.
63:10 I opowiadali sprawy Boże, * i uczynki jego rozumieli.
63:11 Będzie się weselił sprawiedliwy w Panu, i będzie w nim nadzieję miał: * i będą pochwaleni wszyscy serca prawego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Opowiadali dzieła Boże, i oznajmiali sprawy jego.
|
℣. In omnem terram exívit sonus eórum.
℟. Et in fines orbis terræ verba eórum.
|
℣. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich.
℟. I na krańce okręgu ziemi słowa ich.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
Incipit liber Ezechiélis Prophétæ
Ezech 1:1-3
1 Et factum est in trigésimo anno, in quarto, in quinta mensis, cum essem in médio captivórum iuxta flúvium Chobar, apérti sunt cæli, et vidi visiónes Dei.
2 In quinta mensis, ipse est annus quintus transmigratiónis regis Ióachim,
3 Factum est verbum Dómini ad Ezechiélem fílium Buzi sacerdótem, in terra Chaldæórum, secus flumen Chobar: et facta est super eum ibi manus Dómini.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ecce ego mitto vos sicut oves in médio lupórum, dicit Dóminus:
* Estóte ergo prudéntes sicut serpéntes, et símplices sicut colúmbæ.
℣. Dum lucem habétis, crédite in lucem, ut fílii lucis sitis.
℟. Estóte ergo prudéntes sicut serpéntes, et símplices sicut colúmbæ.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Początek Księgi Proroka Ezechiela
Ez 1:1-3
1 I stało się trzydziestego roku, w czwartym, piątego dnia miesiąca, gdym był w pośrodku poimanych nad rzeką Chobar, otworzyły się niebiosa, i widziałem widzenia Boże.
2 Piątego dnia miesiąca, ten jest rok piąty przeprowadzenia króla Joachina,
3 Stało się słowo Pańskie do Ezechiela, syna Buzy, kapłana w ziemi Chaldejskiéj, nad rzeką Chobar, i stała się tam nad nim ręka Pańska.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto Ja was posyłam jako owce między wilki, rzekł Pan:
* Bądźcież tedy mądrymi jako wężowie, a prostymi jako gołębice.
℣. Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości.
℟. Bądźcież tedy mądrymi jako wężowie, a prostymi jako gołębice.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Ezech 1:4-7
4 Et vidi, et ecce ventus túrbinis veniébat ab Aquilóne, et nubes magna, et ignis invólvens, et splendor in circúitu eius: et de médio eius, quasi spécies eléctri, id est, de médio ignis:
5 Et in médio eius similitúdo quátuor animálium, et hic aspéctus eórum, similitúdo hóminis in eis.
6 Quátuor fácies uni, et quátuor pennæ uni.
7 Pedes eórum, pedes recti, et planta pedis eórum quasi planta pedis vítuli: et scintíllæ quasi aspéctus æris candéntis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Tóllite iugum meum super vos, dicit Dóminus, et díscite a me, quia mitis sum et húmilis corde:
* Iugum enim meum suáve est, et onus meum leve.
℣. Et inveniétis réquiem animábus vestris.
℟. Iugum enim meum suáve est, et onus meum leve.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Ez 1:4-7
4 I widziałem, a oto wiatr wichru przychodził od północy, i obłok wielki i ogień mięszający, a jasność około niego, a z pośrodku jego jako kształt mosiądzu, to jest, z pośrodku ognia.
5 A w pośrodku jego podobieństwo czterech zwierząt, a ta osoba ich: podobieństwo człowieka w nich.
6 Czworo oblicza u jednego, a cztery skrzydła u jednego.
7 Nogi ich nogi proste a stopa nogi ich jako stopa nogi cielęcéj, a iskierki jako pozór miedzi rozpalonéj.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Weźmijcie jarzmo moje na się, rzekł Pan, a uczcie się odemnie, żem jest cichy i pokornego serca:
* Albowiem jarzmo moje wdzięczne jest, a brzemię moje lekkie.
℣. A najdziecie odpoczynek duszom waszym.
℟. Albowiem jarzmo moje wdzięczne jest, a brzemię moje lekkie.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Ezech 1:8-10
8 Et manus hóminis sub pennis eórum, in quátuor pártibus: et fácies et pennas per quátuor partes habébant,
9 Iunctǽque erant pennæ eórum altérius ad álterum. Non revertebántur cum incéderent, sed unumquódque ante fáciem suam gradiebátur.
10 Similitúdo autem vultus eórum, fácies hóminis et fácies leónis a dextris ipsórum quátuor, fácies autem bovis a sinístris ipsórum quátuor, et fácies áquilæ désuper ipsórum quátuor.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Dum stetéritis ante reges et prǽsides, nolíte cogitáre quómodo aut quid loquámini:
* Dábitur enim vobis in illa hora, quid loquámini.
℣. Non enim vos estis qui loquímini: sed Spíritus Patris vestri, qui lóquitur in vobis.
℟. Dábitur enim vobis in illa hora, quid loquámini.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Ez 1:8-10
8 I ręce człowiecze pod skrzydły ich po czterech stronach, a oblicza i skrzydła po czterech stronach miały.
9 A skrzydła ich złączone były jednego z drugiem: nie wracały się, gdy chodziły, ale każde przed obliczem swojem chodziło.
10 A podobieństwo twarzy ich: Twarz człowiecza i twarz lwia po prawicy tego czworga, a twarz wołowa po lewicy tego czworga, a twarz orłowa na wierzchu tego czworga.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Gdy staniecie przed królami i starostam, nie myślcie, jako albo cobyście mówić mieli;
* Bo wam będzie dano onéj godziny, cobyście mówili.
℣. Albowiem nie wy jesteście, którzy mówicie, ale Duch Ojca waszego, który mówi w was.
℟. Bo wam będzie dano onéj godziny, cobyście mówili.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.
Lectio 4
Ezech 1:11-13
11 Fácies eórum et pennæ eórum exténtæ désuper: duæ pennæ singulórum iungebántur, et duæ tegébant córpora eórum:
12 Et unumquódque eórum coram fácie sua ambulábat: ubi erat ímpetus spíritus, illuc gradiebántur, nec revertebántur cum ambulárent.
13 Et similitúdo animálium, aspéctus eórum quasi carbónum ignis ardéntium, et quasi aspéctus lampadárum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Fuérunt sine queréla ante Dóminum, et ab invícem non sunt separáti;
* Cálicem Dómini bibérunt et amíci Dei facti sunt.
℣. Tradidérunt córpora sua ad supplícia: † ídeo coronántur et accípiunt palmam.
℟. Cálicem Dómini bibérunt et amíci Dei facti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Cálicem Dómini bibérunt et amíci Dei facti sunt.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. W jedności z Duchem Świętym, niech nas błogosławi Ojciec i Syn. Amen.
Lekcja 4
Ez 1:11-13
11 Twarzy ich i skrzydła ich rozciągnione zwierzchu: dwa skrzydła każdego złączały się, a dwa zakrywały ciała ich.
12 A każde z nich przed obliczem swem chodziło, dokąd duch pędził, tam chodziły i nie wracały się, kiedy chodziły.
13 A podobieństwo zwierząt: osoba ich jako węgla ognistego gorejącego i jako kształt pochodni.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. They were without blame before the Lord and were not divided from each other.
* They drank from the Lord's chalice and were made friends of God.
℣. They handed their bodies to chastisement for the sake of God and therefore they are crowned and accept the palm.
℟. They drank from the Lord's chalice and were made friends of God.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. They drank from the Lord's chalice and were made friends of God.
|
Nocturn II.
Ant. Exaltabúntur * córnua iusti, allelúia.
Psalmus 74 [7]
74:2 Confitébimur tibi, Deus: * confitébimur, et invocábimus nomen tuum.
74:3 Narrábimus mirabília tua: * cum accépero tempus, ego iustítias iudicábo.
74:4 Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi colúmnas eius.
74:5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu:
74:6 Nolíte extóllere in altum cornu vestrum: * nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
74:7 Quia neque ab Oriénte, neque ab Occidénte, neque a desértis móntibus: * quóniam Deus iudex est.
74:8 Hunc humíliat, et hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.
74:9 Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx eius non est exinaníta: * bibent omnes peccatóres terræ.
74:10 Ego autem annuntiábo in sǽculum: * cantábo Deo Iacob.
74:11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam: * et exaltabúntur córnua iusti.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exaltabúntur córnua iusti, allelúia.
|
Nokturn II.
Ant. Rogi sprawiedliwego * będą wywyższone, alleluja.
Psalm 74 [7]
74:2 Wyznawać ci będziemy, Boże: * wyznawać będziemy, i wzywać imienia twego.
74:3 Opowiadać będziemy dziwne sprawy twoje: * gdy wezmę czas, ja sprawiedliwości sądzić będę.
74:4 Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niéj: * jam umocnił filary jéj.
74:5 Mówiłem nieprawym: Nie czyńcie nieprawości: * a występnym: Nie podnoście rogu.
74:6 Nie podnoście ku górze rogu waszego: * nie mówcie przeciw Bogu nieprawości.
74:7 Bo ani od wschodu, ani od zachodu, ani od pustych gór: * albowiem Bóg jest sędzia.
74:8 Tego poniża, a owego podwyższa: * bo w ręce Pańskiéj jest kielich wina szczerego, pełen zmięszania.
74:9 I nachylił z tego w on: wszakże drożdże jego nie wylały się: * będą pić wszyscy grzesznicy ziemie.
74:10 A ja będę opowiadał na wieki: * będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.
74:11 I wszystkie rogi grzeszników połamię: * a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rogi sprawiedliwego będą wywyższone, alleluja.
|
Ant. Annuntiavérunt * inter gentes glóriam Dómini, in ómnibus pópulis mirabília eius.
Psalmus 95 [8]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Annuntiavérunt inter gentes glóriam Dómini, in ómnibus pópulis mirabília eius.
|
Ant. Opowiadali * między narody chwałę Pana, między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
Psalm 95 [8]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu, a błogosławcie imieniowi jego: * opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienia jego.
95:3 Opowiadajcie między narody chwałę jego, * między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
95:4 Iż wielki Pan i bardzo chwalebny: * straszliwy jest nade wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy czarci: * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Wyznawanie i piękność przed oblicznością jego: * świętość i wielmożność w świętobliwości jego.
95:7 Przynoście Panu pokolenia pogańskie, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imieniowi jego.
95:8 Bierzcie ofiary, a wchodźcie do sieni jego: * kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego.
95:9 Niech się wzruszy od obliczności jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narody, iż Pan królował.
95:10 Albowiem naprawił okrąg ziemie, który się nie poruszy: * będzie ludzie sądził w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa, a niech się raduje ziemia: niech się wzruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Tedy skakać będą wszystkie drzewa leśne przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Opowiadali między narody chwałę Pana, między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
|
Ant. Lux orta est * iusto, allelúia, rectis corde lætítia, allelúia.
Psalmus 96 [9]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lux orta est iusto, allelúia, rectis corde lætítia, allelúia.
|
Ant. Światłość weszła * sprawiedliwemu, alleluja, a wesele ludziom prawego serca, alleluja.
Psalm 96 [9]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia: * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła około niego: * sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
96:3 Ogień przed nim uprzedzi, * i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
96:4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem: * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego: * i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: * i którzy się chlubią w bałwanach swoich.
96:7 Kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego: * usłyszał, i uweselił się Syon.
96:8 I rozradowały się córki Judzkie, * dla sądów twoich, Panie:
96:9 Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią: * bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość weszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Światłość weszła sprawiedliwemu, alleluja, a wesele ludziom prawego serca, alleluja.
|
Ant. Déxtera Dómini * salvávit eos, et bráchium sanctum eius, allelúia.
Psalmus 97 [10]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Déxtera Dómini salvávit eos, et bráchium sanctum eius, allelúia.
|
Ant. Prawica Pańska * zbawiła ich, i ramię święte jego, alleluja.
Psalm 97 [10]
97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * bo uczynił dziwy.
97:1 Zbawiła sobie prawica jego: * i ramię święte jego.
97:2 Objawił Pan zbawienie swoje: * przed oczyma poganów oznajmił sprawiedliwość swoję.
97:3 Wspomniał na miłosierdzie swoje, * i na prawdę swą domowi Izrael.
97:3 Oglądały wszystkie kraje ziemie * zbawienie Boga naszego.
97:4 Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio: * śpiewajcie a weselcie się, i grajcie.
97:5 Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i z głosem Psalmu: * na puzanach i na kornetach głośnych.
97:6 Wykrzykajcie przed oblicznością króla Pana: * niech się wzruszy morze, i pełność jego: okrąg ziemie, i mieszkający na nim.
97:8 Rzeki będą klaskać rękoma, góry społem będą się weselić przed oblicznością Pańską: * bo przyszedł sądzić ziemię.
97:9 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody w prawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Prawica Pańska zbawiła ich, i ramię święte jego, alleluja.
|
Ant. Custodiébant * testimónia eius, et præcépta eius, allelúia.
Psalmus 98 [11]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis iudícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum eius: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus eius: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia eius, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto eius: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Custodiébant testimónia eius, et præcépta eius, allelúia.
|
Ant. Strzegli * świadectw jego, i przykazań jego, alleluja.
Psalm 98 [11]
98:1 Pan królował, niech się gniewają narodowie: * który siedzi na Cherubinach, niech się trzęsie ziemia.
98:2 Pan wielki na Syonie: * i wywyższony nad wszystkie narody.
98:3 Niech wyznawają imieniowi twemu wielkiemu: albowiem straszne i święte jest: * a cześć królewska sąd miłuje.
98:4 Tyś nagotował prostowania: * tyś uczynił sąd i sprawiedliwość w Jakób.
98:5 Wywyższajcie Pana, Boga naszego, a kłaniajcie się podnóżkowi nóg jego: * bo święty jest.
98:6 Mojżesz i Aaron między kapłany jego: * a Samuel między tymi, którzy wzywają imienia jego:
98:6 Wzywali Pana, a on ich wysłuchywał: * w słupie obłokowym mawiał do nich.
98:7 Strzegli świadectw jego, * i przykazania, które im podał.
98:8 Panie, Boże nasz, tyś je wysłuchywał: * Boże, tyś im był miłościw, i mszczący się wszystkich wynalazków ich.
98:9 Wywyższajcie Pana, Boga naszego, i kłaniajcie się górze świętéj jego: * albowiem święty Pan, Bóg nasz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Strzegli świadectw jego, i przykazań jego, alleluja.
|
Ant. Perambulábant * in innocéntia cordis sui, in medio domus tuæ.
Psalmus 100 [12]
100:1 Misericórdiam, et iudícium * cantábo tibi, Dómine:
100:2 Psallam, et intéllegam in via immaculáta, * quando vénies ad me.
100:2 Perambulábam in innocéntia cordis mei, * in médio domus meæ.
100:3 Non proponébam ante óculos meos rem iniústam: * faciéntes prævaricatiónes odívi.
100:4 Non adhǽsit mihi cor pravum: * declinántem a me malígnum non cognoscébam.
100:5 Detrahéntem secréto próximo suo, * hunc persequébar.
100:5 Supérbo óculo, et insatiábili corde, * cum hoc non edébam.
100:6 Óculi mei ad fidéles terræ ut sédeant mecum: * ámbulans in via immaculáta, hic mihi ministrábat.
100:7 Non habitábit in médio domus meæ qui facit supérbiam: * qui lóquitur iníqua, non diréxit in conspéctu oculórum meórum.
100:8 In matutíno interficiébam omnes peccatóres terræ: * ut dispérderem de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Perambulábant in innocéntia cordis sui, in medio domus tuæ.
|
Ant. Chodzili * w niewinności serca swego, w pośrodku domu Twego.
Psalm 100 [12]
100:1 Miłosierdzie i sąd * będę śpiewał tobie, Panie:
100:2 Będę śpiewał, a będę rozumiał na drodze niepokalanéj, * kiedy przyjdziesz do mnie.
100:2 Chodziłem w niewinności serca mego, * w pośrodku domu mego.
100:3 Nie kładłem przed oczy swe niesprawiedliwéj rzeczy: * czyniące przewrotności miałem w nienawiści.
100:4 Nie przystało ku mnie serce złośliwe: * odstępującego odemnie złośnika nie znałem.
100:5 Który uwłacza potajemnie bliźniemu swemu, * tegom prześladował.
100:5 Z człowiekiem pysznego oka, a nienasyconego serca, * z tymem nie jadał.
100:6 Oczy moje na wierne na ziemi, aby siadali ze mną: * chodzący drogą niepokalaną, ten mi służył.
100:7 Nie będzie mieszkał w pośród domu mego, który czyni pychę: * który mówi nieprawości, nie miał szczęścia w oczach moich.
100:8 Rano traciłem wszystkie grzeszniki w ziemi: * abym wykorzenił z miasta Pańskiego wszystkie czyniące nieprawość.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Chodzili w niewinności serca swego, w pośrodku domu Twego.
|
℣. Constítues eos príncipes super omnem terram.
℟. Mémores erunt nóminis tui, Dómine.
|
℣. Postanowisz ich książętami nad wszystką ziemią.
℟. Będą wspominać Imię Twoje, Panie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 5
Ex libro sancti Hierónymi Presbýteri de Scriptóribus Ecclesiásticis
Cap. 7
Lucas médicus Antiochénsis ut eius scripta índicant, Græci sermónis non ignárus, fuit sectátor Apóstoli Pauli, et omnis peregrinatiónis eius comes. Scripsit Evangélium, de quo idem Paulus: Mísimus, inquit, cum illo fratrem, cuius laus est in Evangélio per omnes ecclésias. Et ad Colossénses: Salútat vos Lucas, médicus caríssimus. Et ad Timótheum: Lucas est mecum solus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vidi coniúnctos viros, habéntes spléndidas vestes, et Ángelus Dómini locútus est ad me, dicens:
* Isti sunt viri sancti facti amíci Dei.
℣. Vidi Ángelum Dei fortem, volántem per médium cælum, voce magna clamántem et dicéntem.
℟. Isti sunt viri sancti facti amíci Dei.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 5
Z księgi świętego Hieronima, Kapłana o pisarzach kościelnych
Rozdz. 7
Łukasz Medyk Antyocheński, jako jego pisma pokazują w grecki języku biegły, był naśladowcą Apostoła Pawła. Towarzyszem we wszystkich drogach jego. Pisał Ewangleję o której tenże Paweł: Posyłamy z niem brata, który chwałę ma w Ewangelji u wszystkich Kościołow. I do Kolosan mówi: Pozdrawia was Łukasz, medyk najmilszy. I do Tymoteusza: Łukasz jest ze mną sam.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Widziałem pospołu męże mające szaty świetne, a Anioł Pański rzekł do mnie mówiąc:
* Ci są Mężowie święci którzy stali się przyjaciółmi Bożemi.
℣. Widziałem Anioła Bożego mocnego, lecącego środkiem Nieba, głosem wielkim wołającego i mówiącego:
℟. Ci są Mężowie święci którzy stali się przyjaciółmi Bożemi.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 6
Aliud quoque édidit volúmen egrégium, quod título, Acta Apostólorum, prænotátur: cuius história usque ad biénnium Romæ commorántis Pauli pervénit, id est, usque ad quartum Nerónis annum. Ex quo intellégimus in eádem urbe librum esse compósitum. Igitur períodos Pauli et Theclæ, et totam baptizáti Leónis fábulam, inter apócryphas scriptúras computámus. Quale enim est, ut indivíduus comes Apóstoli, inter céteras eius res, hoc solum ignoráverit?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Beáti estis, cum maledíxerint vobis hómines, et persecúti vos fúerint, et díxerint omne malum advérsum vos, mentiéntes, propter me:
* Gaudéte et exsultáte, quóniam merces vestra copiósa est in cælis.
℣. Cum vos óderint hómines, et cum separáverint vos, et exprobráverint, et eiécerint nomen vestrum tamquam malum propter Fílium hóminis.
℟. Gaudéte et exsultáte, quóniam merces vestra copiósa est in cælis.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 6
Drugą też księgę osobliwą wydał, której tytuł Dzieje Apostolskie, których historia aż do mieszkania Pawła w Rzymie, przez lat dwie to jest do czwartego roku Herodowego zasięgła. Z tego domyślamy się że tę księgę Łukasz Święty w tym mieście złożył. „Dzieje Pawła i Tekli” i wszystkich od Leona ochrzczonych, bajki między pismy niepewni. Bo jakoż to prawdą być może, aby nie rozjęty towarzysz Apostoła Pawła między inszemi rzeczami jego o tej samej nie wiedział.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć będą i prześladować was będą i mówić wszystko złe przeciwko wam kłamając, dla mnie:
* Radujcie się i weselcie się; albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiesiech.
℣. Gdy was będą nienawidzieć ludzie i gdy was wyłączą i będą sromocić, a imię wasze wyrzucać jako złe, dla Syna człowieczego.
℟. Radujcie się i weselcie się; albowiem zapłata wasza obfita jest w niebiesiech.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 7
Sed et Tertulliánus, vicínus eórum témporum, refert presbýterum quemdam in Asia, amatórem Apóstoli Pauli, convíctum a Ioánne quod auctor esset libri, et conféssum se hoc Pauli amóre fecísse, et ob id loco excidísse. Quidam suspicántur, quotiescúmque in epístolis suis Paulus dicit, Iuxta Evangélium meum, de Lucæ significáre volúmine.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Isti sunt triumphatóres et amíci Dei, qui contemnéntes iussa príncipum, meruérunt prǽmia ætérna:
* Modo coronántur, et accípiunt palmam.
℣. Isti sunt qui venérunt ex magna tribulatióne, et lavérunt stolas suas in sánguine Agni.
℟. Modo coronántur, et accípiunt palmam.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 7
Ale i blisko Tertuliana bliskich czasów onych o kapłanie żadnym w Azji miłośniku Apostoła Pawła przekonanym od Pana iż wydał i z miłości przeciw Pawłowi to uczynił jako wyznał i przeto miejsce utracił pisze. Domyślają się drudzy ilekroć w liściech swych Paweł Święty mówi: Według Ewangleji mojej że to rozumie księgę Łukasza Świętego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Ci są zwycięzcy i przyjaciele Boży, którzy gardząc rozkazania książęce, zasłużyli sobie zapłaty wieczne.
* Teraz korony i palmy biorą.
℣. Ci są którzy przyszli z wielkiego utrapienia i umyli szaty swe we krwi barankowej.
℟. Teraz korony i palmy biorą.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.
Lectio 8
Lucam autem, non solum ab Apóstolo Paulo didicísse Evangélium, qui cum Dómino in carne non fúerat, sed et a céteris Apóstolis; quod ipse quoque in princípio sui volúminis declárat, dicens: Sicut tradidérunt nobis, qui a princípio ipsi vidérunt et minístri fuérunt sermónis. Igitur Evangélium, sicut audíerat, scripsit; Acta vero Apostolórum, sicut víderat ipse, compósuit. Vixit octogínta et quátuor annos, uxórem non habens. Sepultus est Constantinópoli, ad quam urbem, vigésimo Constantíni anno, ossa eius cum relíquiis Andréæ Apóstoli transláta sunt de Acháia.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Constítues eos príncipes super omnem terram: † mémores erunt nóminis tui, Dómine,
* In omni progénie et generatióne.
℣. Nimis honoráti sunt amíci tui, Deus; nimis confortátus est principátus eorum.
℟. In omni progénie et generatióne.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In omni progénie et generatióne.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Z wszelkich występków i grzechów, niech nas rozgrzeszy moc Trójcy. Amen.
Lekcja 8
A tak Łukasz Święty nauczył się Ewangelji nie tylko od Apostoła Pawła, który nie był z Chrystusem w ciele obcującym, ale i od innych Apostołów czego i sam przepomina na początku Dziejów Apostolskich, mówiąc: Jako nam podali którzy z początku przypatrywali i byli sługami mowy. Ewangleję tedy tak napisał jako słyszał, ale Dzieje Apostolskie złożył jako widział. Żył osiemdziesiąt lat i cztery, żony nigdy nie miał. Pogrzebion jest w Konstantynopolu do którego miasta dwudziestego roku panowania cesarza Konstantyna kości jego z relikwiami Andrzeja Apostoła do Achajej przeniesione są.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Postanowisz ich książętami nad wszystką ziemią: † będą wspominać Imię Twoje, Panie.
* We wszystkich narodach i pokoleniach.
℣. Bardzo zaszczyceni są przyjaciele Twoi Boże, Bardzo się zmocniło ich panowanie.
℟. We wszystkich narodach i pokoleniach.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. We wszystkich narodach i pokoleniach.
|
Nocturn III.
Ant. Gaudéte * et exsultáte, quia nómina vestra scripta sunt in cælis, dicit Dóminus.
Canticum Isaiæ [13]
Isa 61:6-9
61:6 Vos autem sacerdótes Dómini vocabímini: * minístri Dei nostri, dicétur vobis:
61:6 Fortitúdinem géntium comedétis, * et in glória eárum superbiétis.
61:7 Pro confusióne vestra dúplici et rubóre, * laudábunt partem suam;
61:7 Propter hoc in terra sua duplícia possidébunt, * lætítia sempitérna erit eis.
61:8 Quia ego Dóminus díligens iudícium, * et ódio habens rapínam in holocáusto:
61:8 Et dabo opus eórum in veritáte, * et fœdus perpétuum fériam eis.
61:9 Et scient in géntibus semen eórum, * et germen eórum in médio populórum:
61:9 Omnes qui víderint eos cognóscent illos, * quia isti sunt semen, cui benedíxit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn III.
Ant. Weselcie * i radujcie, że imiona wasze napisane są w niebiesiech, rzekł Pan.
Kantyk Izajasza [13]
Iz 61:6-9
61:6 Lecz wy kapłany Pańskimi nazwani będziecie, * słudzy Boga naszego mówić wam będą:
61:6 Moc narodów jeść będziecie, * i w sławie ich pysznić się będziecie.
61:7 Miasto zawstydzenia waszego dwojakiego i zapłonienia, * będą chwalić dział ich;
61:7 Przeto w ziemi swej posiędą tyle dwoje, * wesele wieczne mieć będą.
61:8 Bo Ja Pan, który miłuję sąd * a mam w nienawiści łupiestwo w całopaleniu;
61:8 A dam dzieło ich w prawdzie, * i przymierze wieczne im postanowię.
61:9 I poznają w narodziech nasienie ich * i potomstwo ich w pośrodku ludzi;
61:9 Wszyscy, którzy je ujrzą, poznają je, * że ci są nasieniem, któremu Pan błogosławił.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Sapientiæ [14]
Sap 3:7-9
3:7 Fulgébunt iusti, * et tamquam scintíllæ in arundinéto discúrrent.
3:8 Iudicábunt natiónes, et dominabúntur pópulis, * et regnábit Dóminus illórum in perpétuum.
3:9 Qui confídunt in illo, intélligent veritátem, * et fidéles in dilectióne acquiéscent illi:
3:9 Quóniam donum * et pax est eléctis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Kantyk Mądrości [14]
Mdr 3:7-9
3:7 Świecić się będą sprawiedliwi * i jako iskry między trzciną biegać będą.
3:8 Będą sądzić narody i panować nad ludem, * a będzie Pan nad nimi królował na wieki.
3:9 Którzy w nim ufają, zrozumieją prawdę, * a wierni w miłości przestaną z nim,
3:9 Gdyż dar * i pokój jest wybranym jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Canticum Sapientiæ [15]
Sap 10:17-21
10:17 Réddidit Deus iustis mercédem labórum suórum, * et dedúxit illos in via mirábili:
10:17 Et fuit illis in velaménto diéi, * et in luce stellárum per noctem;
10:18 Tránstulit illos per mare Rubrum, * et transvéxit illos per aquam nímiam.
10:19 Inimícos autem illórum demérsit in mare, * et ab altitúdine inferórum edúxit illos.
10:20 Ideo iusti tulérunt spólia impiórum, * et decantavérunt, Dómine, nomen sanctum tuum,
10:21 Et victrícem manum tuam laudavérunt páriter: † quóniam sapiéntia apéruit os mutórum, * et línguas infántium fecit disértas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gaudéte et exsultáte, quia nómina vestra scripta sunt in cælis, dicit Dóminus.
|
Kantyk Mądrości [15]
Mdr 10:17-21
10:17 I oddała sprawiedliwym prace ich * i prowadziła je dziwną drogą:
10:17 I była im we dnie miasto zasłony, * a w nocy miasto światłości gwiazd.
10:18 Przeprawiła je przez Morze Czerwone * i przeprowadziła je przez wielką wodę.
10:19 Lecz nieprzyjacioly ich potopiła w morzu * i wyrzuciła je z głębokości piekielnej.
10:20 A przetoż sprawiedliwi odnieśli łupy niezbożnych, * a twoje święte imię, Panie, śpiewali
10:21 I zwycięską rękę twą jednostajnie wychwalali: † bo mądrość otworzyła usta niemych, * a języki niemówiątek wymowne uczyniła.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Weselcie i radujcie, że imiona wasze napisane są w niebiesiech, rzekł Pan.
|
℣. Nimis honoráti sunt amíci tui Deus.
℟. Nimis confortátus est principátus eórum.
|
℣. Bardzo zaszczyceni są przyjaciele Twoi Boże.
℟. Bardzo się zmocniło ich panowanie.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 10:1-9
In illo témpore: Designávit Dóminus et álios septuagínta duos: et misit illos binos ante fáciem suam, in omnem civitátem et locum, quo erat ipse ventúrus. Et réliqua.
Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 17 in Evangelia
Dóminus et Salvátor noster, fratres caríssimi, aliquándo nos sermónibus, aliquándo vero opéribus ádmonet. Ipsa étenim facta eius præcépta sunt: quia dum áliquid tácitus facit, quid ágere debeámus innotéscit. Ecce enim binos in prædicatiónem discípulos mittit: quia duo sunt præcépta caritátis, Dei vidélicet amor, et próximi: et minus quam inter duos cáritas habéri non potest.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Isti sunt qui vivéntes in carne, plantavérunt Ecclésiam sánguine suo:
* Cálicem Dómini bibérunt, et amíci Dei facti sunt.
℣. In omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
℟. Cálicem Dómini bibérunt, et amíci Dei facti sunt.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 9
Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza
Łk 10:1-9
Onego czasu: Wyznaczył Pan także innych siedemdziesięciu dwóch i rozesłał ich przed sobą, po dwóch do każdego miasta i miejsca, dokąd miał nadejść. I tak dalej.
Homilia świętego Grzegorza, Papieża
Homilia 17. na Ewangelię
Nasz Pan i Zbawiciel, najukochańsi bracia, niekiedy słowami, niekiedy zaś czynami nas upomina. Same bowiem Jego czyny są przykazaniami; gdy bowiem milcząco czyni, wskazuje nam, co czynić winniśmy. Oto po dwóch wysyła uczniów, aby nauczali; dwa są bowiem przykazania miłości, mianowicie miłość Boga i bliźniego; i mniej jak między dwiema osobami miłości być nie może.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto są ci, którzy, żyjąc w ciele, zbudowali Kościół na krwi swojej:
* Kielich Pański wypili i stali się przyjaciółmi Boga.
℣. Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, ich słowa aż po krańce świata.
℟. Kielich Pański wypili i stali się przyjaciółmi Boga.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 10
Nemo enim próprie ad semetípsum habére caritátem dícitur: sed diléctio in álterum tendit, ut cáritas esse possit. Ecce enim binos ad prædicándum discípulos Dóminus mittit: quátenus hoc nobis tácitus ínnuat, quia qui caritátem erga álterum non habet, prædicatiónis offícium suscípere nullátenus debet.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Isti sunt viri sancti, quos elégit Dóminus in caritáte non ficta, et dedit illis glóriam sempitérnam:
* Quorum doctrína fulget Ecclésia, ut sole luna.
℣. Sancti per fidem vicérunt regna: operáti sunt iustítiam.
℟. Quorum doctrína fulget Ecclésia, ut sole luna.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi ten, który bez końca żyje i króluje. Amen.
Lekcja 10
Nie można powiedzieć, iż ktoś siebie kocha, gdyż miłość, aby mogła być miłością, musi być skierowana do kogoś innego. Po dwóch Pan wysyła uczniów, aby nauczali, przez co nam milcząco wskazuje, iż kto nie ma miłości do drugiego, w żadnym razie nie powinien podejmować się nauczania.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Oto są mężowie święci, których Pan wybrał w miłości nieobłudnej i obdarzył ich chwałą wieczną.
* Ich nauką jaśnieje Kościół, jak księżyc od słońca.
℣. Święci przez wiarę pokonali królestwa, wypełnili sprawiedliwość.
℟. Ich nauką jaśnieje Kościół, jak księżyc od słońca.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 11
Bene autem dícitur, quia misit eos ante fáciem suam in omnem civitátem et locum, quo erat ipse ventúrus. Prædicatóres enim suos Dóminus séquitur: quia prædicátio prǽvenit, et tunc ad mentis nostræ habitáculum Dóminus venit, quando verba exhortatiónis præcúrrunt: atque per hoc véritas in mente suscípitur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Qui sunt isti, qui ut nubes volant,
* Et quasi colúmbæ ad fenéstras suas?
℣. In omnem terram exívit sonus eorum, † et in fines orbis terræ verba eórum.
℟. Et quasi colúmbæ ad fenéstras suas?
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 11
Stosownie zaś powiedziano, iż Pan rozesłał uczniów przed sobą do każdego miasta i miejsca, dokąd miał nadejść. Pan bowiem idzie w ślad za swymi kaznodziejami i najpierw ma miejsce głoszenie słowa. Wtedy Pan przybywa do mieszkania naszej duszy, gdy słowa pouczające poprzedzają Go i dzięki temu duch prawdę przyjmuje.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Którzyż to są, co jako obłoki latają,
* A jako gołębie do okien swoich?
℣. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich, † i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
℟. A jako gołębie do okien swoich?
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 12
Hinc namque eísdem prædicatóribus Isaías dicit: Paráte viam Dómini, rectas fácite sémitas Dei nostri. Hinc fíliis Psalmísta ait: Iter fácite ei, qui ascéndit super occásum. Super occásum namque Dóminus ascéndit: quia unde in passióne occúbuit, inde maiórem suam glóriam resurgéndo manifestávit. Super occásum vidélicet ascéndit; quia mortem quam pértulit, resurgéndo calcávit. Ei ergo qui ascéndit super occásum, iter fácimus, cum nos eius glóriam vestris méntibus prædicámus, ut eas et ipse post véniens, per amóris sui præséntiam illústret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Non sunt loquélæ neque sermónes, quórum non audiántur voces eórum
* In omnem terram exívit sonus eórum, † et in fines orbis terræ verba eórum.
℣. Nimis honoráti sunt amíci tui Deus, nimis confortátus est principátus eárum.
℟. In omnem terram exívit sonus eórum, † et in fines orbis terræ verba eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In omnem terram exívit sonus eórum, † et in fines orbis terræ verba eórum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 12
Toteż Izajasz mówi do kaznodziejów: Drogę dla Pana przygotujcie, proste czyńcie na pustkowiu ścieżki Boga naszego. I Psalmista mówi do synów Izraela: Czyńcie drogę Temu, który wstępuje na Zachód. Na Zachód bowiem Pan wstąpił, ponieważ tam, gdzie męce uległ, tam też, zmartwychwstając, okazał tym większą swoją chwałę. Wstąpił na Zachód, gdyż śmierć, jaką poniósł, zdeptał przez swe zmartwychwstanie. Jemu więc wstępującemu na Zachód, drogę czynimy, gdy waszym sercom Jego chwałę głosimy, aby gdy On sam potem przybędzie, oświecił je swojej miłości obecnością.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Niemasz języków, ani mów, któreby nie słyszały głosów ich.
* Na wszystką ziemię wyszedł głos ich, † i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
℣. Bardzo zaszczyceni są przyjaciele Twoi Boże, Bardzo się zmocniło ich panowanie.
℟. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich, † i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich, † i na krańce okręgu ziemi słowa ich.
|
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
(Ukłonić się) Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj
I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 10:1-9
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Designávit Dóminus et álios septuagínta duos: et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitátem et locum, quo erat ipse ventúrus. Et dicebat illis: Messis quidem multa, operárii autem pauci. Rogáte ergo Dóminum messis, ut mittat operários in messem suam. Ite: ecce, ego mitto vos sicut agnos inter lupos. Nolite portáre sácculum neque peram neque calceaménta; et néminem per viam salutavéritis. In quamcúmque domum intravéritis, primum dícite: Pax huic dómui: et si ibi fúerit fílius pacis, requiéscet super illum pax vestra: sin autem, ad vos revertétur. In eádem autem domo manéte, edentes et bibéntes quæ apud illos sunt: dignus est enim operárius mercéde sua. Nolíte transíre de domo in domum. Et in quamcúmque civitátem intravéritis, et suscéperint vos, manducáte quæ apponúntur vobis: et curáte infírmos, qui in illa sunt, et dícite illis: Appropinquávit in vos regnum Dei.
℟. Amen
Te decet laus, ✠ te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ciąg dalszy +︎ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 10:1-9
℟. Chwała Tobie, Panie.
Onego czasu: Wyznaczył Pan także innych siedemdziesięciu dwóch i rozesłał ich przed sobą, po dwóch do każdego miasta i miejsca, dokąd miał nadejść. I mówił im: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proścież tedy Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje. Idźcie, oto Ja was posyłam jako baranki między wilki. Nie noście trzosa ani torby, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. A do któregokolwiek domu wnijdziecie, naprzód powiedzcie: Pokój temu domowi; a jeśliby tam przebywał syn pokoju, spocznie na nim pokój wasz; a jeśli nie, do was powróci. W tymże domu zostańcie, jedząc i pijąc, co jest u nich: albowiem godzien jest robotnik zapłaty swojej. Nie przechodźcie z domu do domu. A do któregokolwiek miasta wnijdziecie i przyjmą was, jedzcie, co przed wami położą, i uzdrawiajcie chorych, którzy są w nim, i mówcie im: Zbliżyło się do was Królestwo Boże».
℟. Amen
Tobie przystoi chwała, ✠ tobie przystoi hymn: Tobie chwała Bogu Ojcu, i Synowi, z Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Orémus.
Intervéniat pro nobis, quǽsumus, Dómine, sanctus tuus Lucas Evangelísta: qui crucis mortificatiónem iúgiter in suo córpore, pro tui nóminis honóre, portávit.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
Módlmy się.
Niech się wstawi za nami, prosimy Cię, Panie, Łukasz, święty Twój Ewangelista, który umartwienia krzyża dla chwały Imienia Twojego na ciele swoim nieustannie nosił.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 66 [0]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje, i błogosławi nam: * niech rozświeci oblicze swe nad nami, a zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę twoję, * między wszemi narody zbawienie twoje.
66:4 Niech ci wyznawają ludzie, Boże: * niech ci wyznawają wszyscy ludzie.
66:5 Niech się radują i weselą narodowie: * iż sądzisz ludzie sprawiedliwie, narody na ziemi sprawujesz.
66:6 Niech ci wyznawają ludzie, Boże, niech ci wyznawają wszyscy ludzie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg: * a niech się go boją wszystkie kraje ziemie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Commune aut Festo}
Ant. Hoc est præcéptum meum, * ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hoc est præcéptum meum, ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. To jest przykazanie moje, * abyście się społecznie miłowali, jako was umiłowałem.
Psalm 92 [1]
92:1 Pan królował, oblókł się w ozdobę: * oblókł się Pan mocą i przepasał się.
92:1 Albowiem umocnił okrąg świata, * który się nie poruszy.
92:2 Zgotowana stolica twoja od onego czasu: * ty jesteś od wieku.
92:3 Podniosły rzeki, Panie: * podniosły rzeki głos swój.
92:3 Podniosły rzeki nawałności swoje, * od szumu wód wielkich.
92:4 Dziwne nawałności morskie: * dziwny na wysokościach Pan.
92:5 Świadectwa twoje okazały się być bardzo wiary godne: * domowi twemu, Panie, przystoi świętobliwość na długość dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. To jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jako was umiłowałem.
|
Ant. Maiórem caritátem * nemo habet, ut ánimam suam ponat quis pro amícis suis.
Psalmus 99 [2]
99:2 Iubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu eius, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus eius, et oves páscuæ eius: * introíte portas eius in confessióne, átria eius in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen eius: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia eius, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Maiórem caritátem nemo habet, ut ánimam suam ponat quis pro amícis suis.
|
Ant. Większej nad tę miłości * żaden nie ma: aby kto duszę swą położył za przyjaciół swoich.
Psalm 99 [2]
99:2 Wykrzykajcie Bogu, wszystka ziemio: * służcie Panu z weselem.
99:2 Wchódźcie przed obliczności jego, * z radością.
99:3 Wiedzcie, iż Pan sam jest Bóg: * on nas uczynił, a nie my sami siebie.
99:4 Ludu jego, i owce pastwiska jego: * wchódźcie w bramy jego w wyznawaniu, do sieni jego z pieśniami: wyznawajcie mu.
99:5 Chwalcie imię jego: boć słodki jest Pan, na wieki miłosierdzie jego, * i aż od rodzaju do rodzaju prawda jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Większej nad tę miłości żaden nie ma: aby kto duszę swą położył za przyjaciół swoich.
|
Ant. Vos amíci mei estis, * si fecéritis quæ præcípio vobis, dicit Dóminus.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vos amíci mei estis, si fecéritis quæ præcípio vobis, dicit Dóminus.
|
Ant. Wy jesteście przyjaciółmi Moimi, * jeśli czynić będziecie, co Ja wam rozkazuję mówi Pan.
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do ciebie czuję na świtaniu.
62:2 Pragnęła cię dusza moja, * jako rozmaicie tobie i ciało moje.
62:3 W ziemi pustéj i niedrożnéj i bezwodnéj: * jako w świątnicy stawiłem się przed tobą, abych widział moc twoję i chwałę twoję.
62:4 Iż lepsze jest miłosierdzie twoje, niźli żywoty: * wargi moje będą ciebie chwalić.
62:5 Tak cię błogosławić będę za żywota mego: * a w imię twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jako sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja: * a wargami wesołości będą wychwalać usta moje.
62:7 Jeźlim na cię pamiętał na łożu mojem, rano będę rozmyślał o tobie: * boś był pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do ciebie: * broniła mię prawica twoja.
62:10 A oni próżno szukali dusze mojéj, wnidą w niskości ziemie: * będą podani w ręce miecza, częściami liszek będą.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, i chlubić się będą wszyscy, którzy nań przysięgają: * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wy jesteście przyjaciółmi Moimi, jeśli czynić będziecie, co Ja wam rozkazuję mówi Pan.
|
Ant. Beáti pacífici, * beáti mundo corde: quóniam ipsi Deum vidébunt.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ iustórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Beáti pacífici, beáti mundo corde: quóniam ipsi Deum vidébunt.
|
Ant. Błogosławieni pokój czyniący, * błogosławieni czystego serca: albowiem oni Boga oglądają.
Kantyk trzech młodzieńców [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Błogosławcie, wszystkie sprawy Pańskie, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:58 Błogosławcie, aniołowie Pańscy, Panu: * błogosławcie, niebiosa, Panu.
3:59 Błogosławcie, wody wszystkie, które są na niebie, Panu: * błogosławcie, wszystkie mocy Pańskie, Panu.
3:60 Błogosławcie, słońce i miesiącu, Panu: * błogosławcie, gwiazdy niebieskie, Panu.
3:61 Błogosławcie, wszelki dżdżu i roso, Pana: * błogosławcie, wszystkie wiatry Boże, Pana.
3:62 Błogosławcie, ogniu i gorąco, Panu: * błogosławcie, zimno i ciepło, Panu.
3:63 Błogosławcie, rosy i szron, Panu: * błogosławcie, mróz i zimno, Panu.
3:64 Błogosławcie, lody i śniegi, Panu: * błogosławcie, nocy i dni, Panu.
3:65 Błogosławcie, światłość i ciemności, Panu: * błogosławcie, błyskawice i obłoki, Panu.
3:66 Niech błogosławi ziemia Pana: * niech chwali i wywyższa go na wieki.
3:67 Błogosławcie, góry i pagórki, Panu: * błogosławcie, wszystko rodzące na ziemi, Panu.
3:68 Błogosławcie, źródła, Panu: * błogosławcie, morza i rzeki, Panu.
3:69 Błogosławcie, wielorybowie i wszystko, co się rusza w wodach, Panu: * błogosławcie, wszyscy ptacy powietrzni, Panu.
3:70 Błogosławcie, wszystkie bestie i bydło, Panu: * błogosławcie, synowie ludzcy, Panu.
3:71 Niech błogosławi Izrael Pana: * niech go chwali a wywyższa na wieki.
3:72 Błogosławcie, kapłani Pańscy, Panu: * błogosławcie, słudzy Pańscy, Panu.
3:73 Błogosławcie, duchowie i dusze sprawiedliwych, Panu: * błogosławcie, święci a pokornego serca, Panu.
3:74 Błogosławcie, Ananiaszu, Azariaszu, Misaelu, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:75 (Ukłonić się) Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: * chwalmy a wywyższajmy go na wieki.
3:56 Błogosławionyś jest, Panie, na utwierdzeniu niebieskim: * i sławny, i chwalebny, i najprzewyższeńszy na wieki.
Ant. Błogosławieni pokój czyniący, błogosławieni czystego serca: albowiem oni Boga oglądają.
|
Ant. In patiéntia vestra * possidébitis ánimas vestras.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
|
Ant. W cierpliwości waszej * otrzymacie dusze wasze.
Psalm 148 [5]
148:1 Chwalcie Pana na niebiesiech: * chwalcie go na wysokości.
148:2 Chwalcie go wszyscy Aniołowie jego: * chwalcie go, wszystkie wojska jego.
148:3 Chwalcie go słońce i miesiącu: * chwalcie go wszystkie gwiazdy i światłości.
148:4 Chwalcie go niebiosa nad niebiosy: * i wody, które są na niebie, niech imię Pańskie chwalą.
148:5 Albowiem on rzekł, i uczynione są: * on rozkazał, i stworzone są.
148:6 Postanowił je na wieki i na wieki wieków: * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi: * smokowie i wszystkie przepaści:
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, i wietrze gwałtowny: * które czynią słowo jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki: * drzewa owoc dające, i wszystkie cedry.
148:10 Zwierzęta, i wszystko bydło: * rzeczy płazające, i ptastwo skrzydlaste.
148:11 Królowie ziemscy, i wszyscy narodowie: * książęta, i wszyscy sędziowie ziemscy.
148:12 Młodzieńcy i panienki: starzy i młodzi, niech imię Pańskie chwalą: * bo wywyższyło się imię jego samego.
148:13 Wyznanie jego na niebie i na ziemi: * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała wszystkim świętym jego: * synom Izraelskim, ludowi przybliżającemu się do niego.
|
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
|
Psalm 149 [6]
149:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * chwała jego w zgromadzeniu świętych.
149:2 Niech się weseli Izrael w tym, który go stworzył: * a synowie Syońscy niech się radują w królu swoim.
149:3 Niechaj imię jego chwalą w śpiewaniu społecznem: * na bębnie i na arfie niechaj mu grają.
149:4 Bo się kocha Pan w ludu swoim: * i podwyższy ciche ku zbawieniu.
149:5 Rozweselą się święci w chwale: * rozradują się w łóżnicach swoich.
149:6 Wysławiania Boga w gardlech ich: * a miecze z obu stron ostre w rękach ich:
149:7 Aby czynili pomstę nad pogany: * skaranie między narody.
149:8 Aby powiązali króle ich pętami: * a szlachtę ich okowami żelaznemi.
149:9 Aby uczynili o nich prawo napisane: * tać jest chwała wszystkim świętym jego.
|
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In patiéntia vestra possidébitis ánimas vestras.
|
Psalm 150 [7]
150:1 Chwalcie Pana w świętych jego: * chwalcie go na utwierdzeniu mocy jego.
150:2 Chwalcie go w możnościach jego: * chwalcie go według mnóstwa wielkości jego.
150:3 Chwalcie go głosem trąby: * chwalcie go na arfie i na cytrze.
150:4 Chwalcie go na bębnie i na piszczałce: * chwalcie go na strónach i na organiech.
150:5 Chwalcie go na cymbalech głośnych: chwalcie go na cymbalech krzykliwych: * wszelki duch niechaj Pana chwali.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W cierpliwości waszej otrzymacie dusze wasze.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Eph. 2:19-20
Fratres: Iam non estis hóspites, et ádvenæ: sed estis cives Sanctórum, et doméstici Dei: superædificáti super fundaméntum Apostolórum et Prophetárum, ipso summo angulári lápide Christo Iesu.
℟. Deo grátias.
℟.br. In omnem terram * Exívit sonus eórum.
℟. In omnem terram * Exívit sonus eórum.
℣. Et in fines orbis terræ verba eórum.
℟. Exívit sonus eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In omnem terram * Exívit sonus eórum.
Hymnus
Exsúltet orbis gáudiis:
Cælum resúltet láudibus:
Apostolórum glóriam
Tellus et astra cóncinunt.
Vos sæculórum iúdices,
Et vera mundi lúmina:
Votis precámur córdium,
Audíte voces súpplicum.
Qui templa cæli cláuditis,
Serásque verbo sólvitis,
Nos a reátu nóxios
Solvi iubéte, quǽsumus.
Præcépta quorum prótinus
Languor salúsque séntiunt:
Sanáte mentes lánguidas:
Augéte nos virtútibus.
Ut, cum redíbit árbiter
In fine Christus sǽculi,
Nos sempitérni gáudii
Concédat esse cómpotes.
Patri, simúlque Fílio,
Tibíque Sancte Spíritus,
Sicut fuit, sit iúgiter
Sæclum per omne glória.
Amen.
℣. Annuntiavérunt ópera Dei.
℟. Et facta eius intellexérunt.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Ef 2:19-20
Bracia: a przeto już nie jesteście gośćmi i przychodniami, aleście mieszczanie z świętymi i domownicy Boży, wybudowani na fundamencie Apostołów i Proroków, gdzie głównym węgielnym kamieniem sam Jezus Chrystus.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich.
℟. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich.
℣. I na krańce okręgu ziemi słowa ich.
℟. Wyszedł głos ich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Na wszystką ziemię * Wyszedł głos ich.
Hymn
Niechaj się rozraduje okrąg świata,
Niech zabrzmi niebo hymnem uwielbienia,
Niechaj ziemia i gwiazdy śpiewają
Chwałę Apostołów.
Wam, Sędziowie wieków,
Prawdziwa jasność świata,
Życzenia serc przedkładamy,
Usłyszcie korne błagania nasze.
Was, którzy jednem słowem,
Podwoje niebios zamykacie i otwieracie,
Prosimy, byście rozkazali,
Rozwiązać nas z pęt grzechowych.
Choroba i zdrowie, nie ociągając się,
Ulegają woli waszej,
Uzdrówcie więc chore dusze nasze,
Dajcie wzrost cnotom.
Aby, gdy przyjdzie Chrystus — Sędzia
Na dokończenie wieków,
Dał nam uczestnictwo,
W wiecznej szczęśliwości.
Ojcu wraz z Synem
I Tobie, Duchu Święty,
Niech będzie chwałą, jako zawsze była,
Przez wszystkie wieki wieków.
Amen.
℣. Opowiadali dzieła Boże.
℟. I oznajmiali sprawy jego.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Vos qui reliquístis * ómnia, et secúti estis me, céntuplum accipiétis, et vitam ætérnam possidébitis.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vos qui reliquístis ómnia, et secúti estis me, céntuplum accipiétis, et vitam ætérnam possidébitis.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Wy, którzyście opuścili * wszystko, poszliście za mną, stokroć weźmiecie i żywot wieczny odzierżycie.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wy, którzyście opuścili wszystko, poszliście za mną, stokroć weźmiecie i żywot wieczny odzierżycie.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Intervéniat pro nobis, quǽsumus, Dómine, sanctus tuus Lucas Evangelísta: qui crucis mortificatiónem iúgiter in suo córpore, pro tui nóminis honóre, portávit.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Niech się wstawi za nami, prosimy Cię, Panie, Łukasz, święty Twój Ewangelista, który umartwienia krzyża dla chwały Imienia Twojego na ciele swoim nieustannie nosił.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
|
Hymn
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
I jedynemu jego Synowi,
Wraz z Duchem Pocieszycielem,
I teraz i na zawsze.
Amen.
|
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Commune aut Festo}
Ant. Hoc est præcéptum meum, * ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos.
Psalmus 15 [1]
15:1 Consérva me, Dómine, quóniam sperávi in te. * Dixi Dómino: Deus meus es tu, quóniam bonórum meórum non eges.
15:3 Sanctis, qui sunt in terra eius, * mirificávit omnes voluntátes meas in eis.
15:4 Multiplicátæ sunt infirmitátes eórum: * póstea acceleravérunt.
15:4 Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus, * nec memor ero nóminum eórum per lábia mea.
15:5 Dóminus pars hereditátis meæ, et cálicis mei: * tu es, qui restítues hereditátem meam mihi.
15:6 Funes cecidérunt mihi in præcláris: * étenim heréditas mea præclára est mihi.
15:7 Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum: * ínsuper et usque ad noctem increpuérunt me renes mei.
15:8 Providébam Dóminum in conspéctu meo semper: * quóniam a dextris est mihi, ne commóvear.
15:9 Propter hoc lætátum est cor meum, et exsultávit lingua mea: * ínsuper et caro mea requiéscet in spe.
15:10 Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno: * nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem.
15:11 Notas mihi fecísti vias vitæ, adimplébis me lætítia cum vultu tuo: * delectatiónes in déxtera tua usque in finem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy niedzielne, antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. To jest przykazanie moje, * abyście się społecznie miłowali, jako was umiłowałem.
Psalm 15 [1]
15:1 Zachowaj mię, Panie; bom nadzieję miał w tobie. * Rzekłem Panu: Tyś jest Bogiem moim; albowiem dóbr moich nie potrzebujesz.
15:3 Świętym, którzy są na ziemi jego, * dziwne uczynił wszystkie chęci moje ku nim.
15:4 Rozmnożyły się niemocy ich, * potem się kwapili.
15:4 Nie będę zgromadzał schadzek ich ze krwi, * i nie będę wspominał imion ich usty memi.
15:5 Pan cząstka dziedzictwa mego i kielicha mego: * tyś jest, który mi przywrócisz dziedzictwo moje.
15:6 Sznury przypadły mi na osobliwych: * albowiem dziedzictwo moje jest mi znamienite.
15:7 Będę błogosławił Pana, który mi dał rozum: * ktemu aż do nocy ćwiczyły mię nerki moje.
15:8 Miałem Pana zawsze przed oczyma swemi: * bo mi jest po prawicy, abych nie był poruszony.
15:9 Przetóż się uweseliło serce moje, i rozradował się język mój: * nadto i ciało moje w nadziei odpoczywać będzie.
15:10 Albowiem nie zostawisz dusze mojéj w piekle: * ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia.
15:11 Oznajmiłeś mi drogi żywota, napełnisz mię weselem z obliczem twojem: * rozkoszy na prawicy twéj aż do końca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 16 [2]
16:1 Exáudi, Dómine, iustítiam meam: * inténde deprecatiónem meam.
16:1 Áuribus pércipe oratiónem meam, * non in lábiis dolósis.
16:2 De vultu tuo iudícium meum pródeat: * óculi tui vídeant æquitátes.
16:3 Probásti cor meum, et visitásti nocte: * igne me examinásti, et non est invénta in me iníquitas.
16:4 Ut non loquátur os meum ópera hóminum: * propter verba labiórum tuórum ego custodívi vias duras.
16:5 Pérfice gressus meos in sémitis tuis: * ut non moveántur vestígia mea.
16:6 Ego clamávi, quóniam exaudísti me, Deus: * inclína aurem tuam mihi, et exáudi verba mea.
16:7 Mirífica misericórdias tuas, * qui salvos facis sperántes in te.
16:8 A resisténtibus déxteræ tuæ custódi me, * ut pupíllam óculi.
16:9 Sub umbra alárum tuárum prótege me: * a fácie impiórum qui me afflixérunt.
16:10 Inimíci mei ánimam meam circumdedérunt, ádipem suum conclusérunt: * os eórum locútum est supérbiam.
16:11 Proiciéntes me nunc circumdedérunt me: * óculos suos statuérunt declináre in terram.
16:12 Suscepérunt me sicut leo parátus ad prædam: * et sicut cátulus leónis hábitans in ábditis.
16:13 Exsúrge, Dómine, prǽveni eum, et supplánta eum: * éripe ánimam meam ab ímpio, frámeam tuam ab inimícis manus tuæ.
16:14 Dómine, a paucis de terra dívide eos in vita eórum: * de abscónditis tuis adimplétus est venter eórum.
16:14 Saturáti sunt fíliis: * et dimisérunt relíquias suas párvulis suis.
16:15 Ego autem in iustítia apparébo conspéctui tuo: * satiábor cum apparúerit glória tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 16 [2]
16:1 Wysłuchaj, Panie, sprawiedliwość moję: * słuchaj pilnie prośby mojéj.
16:1 Przyjmij w uszy modlitwę moję, * nie zdradliwemi ustami.
16:2 Od obliczności twojéj sąd mój niech wynidzie: * oczy twe niech dojrzą sprawiedliwości.
16:3 Spróbowałeś serca mego, i nawiedziłeś w nocy: * doświadczyłeś mię ogniem, a nie nalazła się we mnie nieprawość.
16:4 Aby nie mówiły usta moje uczynków ludzkich: * dla słów ust twoich jam przestrzegał dróg twardych.
16:5 Umocnij kroki moje na ścieżkach twoich: * aby się nie chwiały stopy moje.
16:6 Jam wołał, iżeś mię wysłuchał, Boże: * nakłoń mi ucha twego, a wysłuchaj słowa moje.
16:7 Pokaż dziwne miłosierdzie twoje, * który zbawiasz nadzieję mające w tobie.
16:8 Od przeciwiających się prawicy twojéj strzeż mię, * jako źrenicę oka.
16:9 Pod cieniem skrzydeł twoich obroń mię: * od oblicza niezbożnych, którzy mię utrapili.
16:10 Nieprzyjaciele moi duszę moję ogarnęli, tłustość swoję zawarli: * usta ich mówiły hardość.
16:11 Porzuciwszy mię, teraz mię obtoczyli: * oczy swe nasadzili spuścić ku ziemi.
16:12 Przyjęli mię jako lew gotowy do łupu: * i jako szczenię lwie, mieszkające w jamie.
16:13 Powstań, Panie, uprzedź go, i przekiń go: * wyrwij duszę moje od niezbożnego, miecz twój od nieprzyjaciół ręki twojéj.
16:14 Panie, odłącz je od trochy ludzi z ziemie za żywota ich: * z skrytych rzeczy twoich napełnion jest brzuch ich.
16:14 Nasyceni są synmi: * i ostatki swoje zostawili małym dzieciom swoim.
16:15 A ja w sprawiedliwości pokażę się przed obliczem twojem: * nasycon będę, gdy się okaże chwała twoja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 17(2-25) [3]
17:2 Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: * Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
17:3 Deus meus adiútor meus, * et sperábo in eum.
17:3 Protéctor meus, et cornu salútis meæ, * et suscéptor meus.
17:4 Laudans invocábo Dóminum: * et ab inimícis meis salvus ero.
17:5 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et torréntes iniquitátis conturbavérunt me.
17:6 Dolóres inférni circumdedérunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis.
17:7 In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi.
17:7 Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam: * et clamor meus in conspéctu eius, introívit in aures eius.
17:8 Commóta est, et contrémuit terra: * fundaménta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt, quóniam irátus est eis.
17:9 Ascéndit fumus in ira eius: et ignis a fácie eius exársit: * carbónes succénsi sunt ab eo.
17:10 Inclinávit cælos, et descéndit: * et calígo sub pédibus eius.
17:11 Et ascéndit super Chérubim, et volávit: * volávit super pennas ventórum.
17:12 Et pósuit ténebras latíbulum suum, in circúitu eius tabernáculum eius: * tenebrósa aqua in núbibus áëris.
17:13 Præ fulgóre in conspéctu eius nubes transiérunt, * grando et carbónes ignis.
17:14 Et intónuit de cælo Dóminus, et Altíssimus dedit vocem suam: * grando et carbónes ignis.
17:15 Et misit sagíttas suas, et dissipávit eos: * fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos.
17:16 Et apparuérunt fontes aquárum, * et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum:
17:16 Ab increpatióne tua, Dómine, * ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.
17:17 Misit de summo, et accépit me: * et assúmpsit me de aquis multis.
17:18 Erípuit me de inimícis meis fortíssimis, et ab his qui odérunt me: * quóniam confortáti sunt super me.
17:19 Prævenérunt me in die afflictiónis meæ: * et factus est Dóminus protéctor meus.
17:20 Et edúxit me in latitúdinem: * salvum me fecit, quóniam vóluit me.
17:21 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam: * et secúndum puritátem mánuum meárum retríbuet mihi:
17:22 Quia custodívi vias Dómini, * nec ímpie gessi a Deo meo.
17:23 Quóniam ómnia iudícia eius in conspéctu meo: * et iustítias eius non répuli a me.
17:24 Et ero immaculátus cum eo: * et observábo me ab iniquitáte mea.
17:25 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam: * et secúndum puritátem mánuum meárum in conspéctu oculórum eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hoc est præcéptum meum, ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos.
|
Psalm 17(2-25) [3]
17:2 Będę cię miłował, Panie, mocy moja: * Pan twierdza moja i ucieczka moja i wybawiciel mój.
17:3 Bóg mój wspomożyciel mój, * i w nim będę nadzieję miał.
17:3 Zastępca mój, i róg zbawienia mego, * i obrońca mój.
17:4 Chwaląc będę wzywał Pana: * i będę wybawion od nieprzyjaciół moich.
17:5 Ogarnęły mię boleści śmierci: * i strumienie nieprawości zatrwożyły mię.
17:6 Boleści piekielne obtoczyły mię: * uprzedziły mię sidła śmierci.
17:7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, * i wołałem do Boga mojego.
17:7 I wysłuchał głos mój z kościoła swego świętego: * i wołanie moje przed oblicznością jego weszło w uszy jego.
17:8 Wzruszyła się i zadrżała ziemia: * fundamenty gór zatrwożyły się, i poruszyły się, iż się rozgniewał na nie.
17:9 Szedł ku górze dym w gniewie jego: i ogień się zapalił od oblicza jego: * węgle się rozpaliły od niego.
17:10 Nakłonił niebios, i zstąpił: * i mgła pod nogami jego.
17:11 I wstąpił na Cherubiny, i latał: * latał na skrzydłach wiatrowych.
17:12 I położył ciemność tajnikiem swoim, około niego namiot jego: * ciemna woda w obłokach powietrznych.
17:13 Przed blaskiem w oczach jego rozeszły się obłoki, * grad i węgle ogniste.
17:14 I zagrzmiał Pan z nieba, a Najwyższy swój głos wypuścił: * grad i węgle ogniste.
17:15 I wypuścił strzały swe, i rozproszył je: * rozmnożył błyskawice, i strwożył je.
17:16 I okazały się źródła wód, * i odkryły się fundamenty okręgu ziemie:
17:16 Od fukania twego, Panie, * od tchnienia ducha gniewu twego.
17:17 Spuścił z wysokości, a wziął mię: * i wyjął mię z wód wielkich.
17:18 Wyrwał mię od nieprzyjaciół moich bardzo mocnych, i od tych, którzy mię w nienawiści mieli: * albowiem zmocnili się nademną.
17:19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego: * i Pan stał się obrońcą moim.
17:20 I wywiódł mię na przestrzeństwo: * zbawił mię, iż mię chciał.
17:21 I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj: * i według czystości rąk moich odda mi:
17:22 Albowiemem strzegł dróg Pańskich, * anim czynił niezbożnie przeciw Bogu memu.
17:23 Bo wszystkie sądy jego przed oblicznością moją: * a sprawiedliwości jego nie odrzuciłem od siebie.
17:24 I będę niepokalanym z nim: * i będę się strzegł od nieprawości mojéj.
17:25 I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj: * i według czystości rąk moich przed oblicznością oczu jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. To jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jako was umiłowałem.
|
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.
℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Kapitulum Wers {z Psałterza według dnia}
1 Tm 1:17
Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, samemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego.
|
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.
Martyrologium (anticip.)
Quartodécimo Kaléndas Novémbris Luna vicésima prima Anno Dómini 2019
Sancti Petri de Alcántara, Sacerdótis ex Ordine Minórum et Confessóris, qui migrávit in cælum prídie huius diéi.
Romæ natális sanctórum Mártyrum Ptolomǽi et Lúcii, sub Marco Antoníno. Horum prior (ut scribit Iustínus Martyr), cum impudícam mulíerem ad Christi convertísset fidem, et castitátem cólere docuísset, ídeo, ab impúro viro apud Præféctum Urbícium accusátus, multo témpore squalóre cárceris macerátus est, et ad últimum, cum de Christi magistério pública confessióne testarétur, iussus est duci ad mortem; Lúcius quoque, cum Urbícii senténtiam improbáret et se Christiánum líbere faterétur, símilem senténtiam excépit; quibus et álius tértius adiúnctus est, qui étiam eódem supplício damnátus fuit.
Antiochíæ sanctórum Mártyrum Beroníci, Pelágiæ Vírginis, et aliórum quadragínta novem.
In Ægýpto sancti Vari mílitis, qui, sub Maximíno Imperatóre, dum sanctos septem Mónachos in cárcere deténtos visitáret atque refíceret, vóluit, uno ex ipsis defúncto, in eius locum subrogári; atque ita cum illis, sævíssima passus, martýrii palmam adéptus est.
Ebróicis, in Gállia, sancti Aquilíni, Epíscopi et Confessóris.
In território Aurelianénsi deposítio sancti Veráni Epíscopi.
Apud Salérnum sancti Eustérii Epíscopi.
In monastério Silvæ Necténsis, in Hibérnia, sancti Ethbíni Abbátis.
Oxónii, in Anglia, sanctæ Fredeswíndæ Vírginis.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Następnie w chórze czyta się Martyrologium, co jest chwalebne także poza chórem.
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2019
Dnia 19-go października uroczystość św. Piotra z Alkantary, Wyznawcy z zakonu Franciszkanów, który odszedł do nieba dnia dzisiejszego.
W Rzymie męczeństwo św. Ptolemeusza i Lucjusza za panowania Marka Antoniusza. Według świadectwa św. Justyna Męczennika, Ptolomeusz nawrócił pewną wszetecznicę na chrześcijaństwo i nakłonił ją do zachowywania chrześcijańskiej czystości, za co został przez jej kochanka oskarżony przed prefektem jako chrześcijanin. Ten kazał go najpierw długo dręczyć więzieniem, aż wreszcie za otwarte wyznanie wiary skazał go na śmierć. Lucjusz zganił wyrok Urbicjusza i wyznał, że jest chrześcijaninem, za co został także skazany na śmierć. Do nich przyłączył się jeszcze trzeci, którego również skazano na śmierć.
W Antiochii śmierć męczeńska św. Beronika i św. Pelagii, Dziewicy, z 49 towarzyszami.
W Egipcie pamiątka św. Warusa, żołnierza, za panowania cesarza Maksymiana. Z litości odwiedził 7 mnichów św. jęczących w więzieniu i zaniósł im pokarmu i napoju, a gdy jeden z nich umarł, chciał dobrowolnie zająć jego miejsce. Za to musiał ponieść z nimi najokrutniejsze męki, zdobył jednak równocześnie palmę męczeństwa.
W Evreux uroczystość św. Akwilina, biskupa i Wyznawcy.
W obwodzie Orleanu złożenie zwłok św. Weranusa, biskupa.
Pod Salerno pamiątka świętego Eusteriusza, biskupa.
W Irlandii pamiątka św. Etbina, opata.
W Oksfordzie w Anglii uroczystość św. Fredeswindy, Dziewicy.
℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Cenna jest w oczach Pana.
℟. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków.
℟. Amen.
|
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
|
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
℟. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata:
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
|
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 14: In natalíciis sanctórum quáliter agántur vigíliæ
In sanctórum vero festivitátibus vel ómnibus sollemnitátibus sicut díximus domínico die agéndum, ita agátur, excépto quod psalmi aut antefánæ vel lectiónes ad ipsum diem pertinéntes dicántur; modus autem suprascríptus teneátur.
Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.
Lectio brevis {ex Proprio Sanctorum}
Act 5:41
Ibant Apóstoli gaudéntes a conspéctu concílii, quóniam digni hábiti sunt pro nómine Iesu contuméliam pati.
In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
Reguła
Z Reguły Świętego Ojca Naszego Benedykta. Rozdział 14: W święta jaką Jutrznię odprawiać.
W święta Świętych Bożych, i na wszystkie uroczystości, tak się ma Jutrznię odprawiać, jakośmy o niedzieli powiedzieli: okrom tego, że Psalmy, Antyfony i Lekcye, owemu dniowi służące, mają się mówić: sposób jednak wyżej opisany trzymać.
Poza chórem chwalebne jest czytanie z Reguły; inaczej czyta się Czytanie krótkie.
Czytanie krótkie {z Sanktorału}
Dz 5:41
A oni szli od obliczności rady, radując się, iż się stali godnymi dla imienia Jezusowego zelżywość cierpieć.
Na zakończenie:
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
|
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Błogosław nam.
℟. Boże.
Błogosławieństwo. Niech Pan nas błogosławi, ✠ i broni od wszelkiego zła, i doprowadzi do życia wiecznego.
A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Wspomnienie zmarłych
℟.br. Wspomnienie wszystkich braci, przyjaciół Zakonu naszego, a także dobroczyńców naszych.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen
Psalm 129 [4]
129:1 Z głębokości wołałem k tobie, Panie: * Panie, wysłuchaj głos mój:
129:2 Niech będą uszy twoje nakłonione, * na głos modlitwy mojéj.
129:3 Jeźli będziesz obaczał nieprawości, Panie: * Panie, któż wydzierży?
129:4 Albowiem u ciebie jest ubłaganie: * i dla zakonu twego czekałem cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo jego: * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannéj aż do nocy: * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie: * i obfite u niego odkupienie.
129:8 A on odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
℣. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.
℣. Od bram piekielnych.
℟. Zabierz, Panie, ich dusze.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
opuścić drugie „Panie, wysłuchaj”
Módlmy się.
Boże, dawco przebaczenia i zbawienia ludzkiego miłośniku: błagamy łaskawości Twojej, abyś braci naszego zgromadzenia, naszych bliskich i dobroczyńców, którzy z tego świata zeszli, za wstawieniem się błogosławionej Marji, zawsze Panny i wszystkich Świętych Twoich, do uczestnictwa w wiecznej szczęśliwości dojść dozwolił.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Commune aut Festo}
Ant. Iurávit Dóminus, * et non pœnitébit eum: Tu es sacérdos in ætérnum.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: Tu es sacérdos in ætérnum.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. Przysiągł Pan, * a nie będzie Mu żal; tyś jest kapłanem na wieki.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siedź po prawicy mojéj:
109:1 Aż położę nieprzyjacioły twoje, * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Laskę mocy twojéj wypuści Pan z Syonu: * panuj w pośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie przodkowanie w dzień możności twojéj w jasnościach świątości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
109:5 Pan po prawicy twojéj, * poraził w dzień gniewu swego króle.
109:6 Będzie sądził narody, napełni upaści: * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Z strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przysiągł Pan, a nie będzie Mu żal; tyś jest kapłanem na wieki.
|
Ant. Cóllocet eum * Dóminus cum princípibus pópuli sui.
Psalmus 112 [2]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória eius.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cóllocet eum Dóminus cum princípibus pópuli sui.
|
Ant. Pan posadził go * z książęty ludu Swego.
Psalm 112 [2]
112:1 Chwalcie dzieci Pana: * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione, * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne imię Pańskie.
112:4 Wysoki nad wszystkie narody Pan, * a nad niebiosa chwała jego.
112:5 Któż jako Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskie rzeczy patrzy na niebie i na ziemi?
112:7 Podnoszący z ziemie nędznego, * a z gnoju wywyższając ubogiego:
112:8 Aby go posadził z książęty, * z książęty ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów wesoła.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan posadził go z książęty ludu Swego.
|
Ant. Dirupísti, Dómine, * víncula mea: tibi sacrificábo hóstiam laudis.
Psalmus 115 [3]
115:1 Crédidi, propter quod locútus sum: * ego autem humiliátus sum nimis.
115:2 Ego dixi in excéssu meo: * Omnis homo mendax.
115:3 Quid retríbuam Dómino, * pro ómnibus, quæ retríbuit mihi?
115:4 Cálicem salutáris accípiam: * et nomen Dómini invocábo.
115:5 Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius: * pretiósa in conspéctu Dómini mors sanctórum eius:
115:7 O Dómine, quia ego servus tuus: * ego servus tuus, et fílius ancíllæ tuæ.
115:8 Dirupísti víncula mea: * tibi sacrificábo hóstiam laudis, et nomen Dómini invocábo.
115:9 Vota mea Dómino reddam in conspéctu omnis pópuli eius: * in átriis domus Dómini, in médio tui, Ierúsalem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dirupísti, Dómine, víncula mea: tibi sacrificábo hóstiam laudis.
|
Ant. Potargałeś Panie * pęta moje, Tobie ofiaruję ofiarę chwały.
Psalm 115 [3]
115:1 Uwierzyłem, przetóżem mówił: * a ja poniżon jestem bardzo.
115:2 Jam rzekł w zachwyceniu mojem: * Każdy człowiek kłamca.
115:3 Cóż oddam Panu, * za wszystko, co mi dobrze czynił?
115:4 Kielich zbawienia wezmę: * a imienia Pańskiego wzywać będę.
115:5 Śluby moje Panu oddam przede wszystkim ludem jego: * droga przed oblicznością Pańską śmierć świętych jego.
115:7 O Panie, bom ja sługa twój: * jam sługa twój, i syn służebnice twojéj.
115:8 Potargałeś pęta moje: * tobie ofiaruję ofiarę chwały, a imienia Pańskiego wzywać będę.
115:9 Śluby moje Panu oddam przed oczyma wszystkiego ludu jego: * w sieniach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Potargałeś Panie pęta moje, Tobie ofiaruję ofiarę chwały.
|
Ant. Confortátus est * principátus eórum, et honoráti sunt amíci tui, Deus.
Psalmus 138 [4]
138:1 Dómine, probásti me, et cognovísti me: * tu cognovísti sessiónem meam, et resurrectiónem meam.
138:3 Intellexísti cogitatiónes meas de longe: * sémitam meam, et funículum meum investigásti.
138:4 Et omnes vias meas prævidísti: * quia non est sermo in lingua mea.
138:5 Ecce, Dómine, tu cognovísti ómnia novíssima, et antíqua: * tu formásti me, et posuísti super me manum tuam.
138:6 Mirábilis facta est sciéntia tua ex me: * confortáta est, et non pótero ad eam.
138:7 Quo ibo a spíritu tuo? * et quo a fácie tua fúgiam?
138:8 Si ascéndero in cælum, tu illic es: * si descéndero in inférnum, ades.
138:9 Si súmpsero pennas meas dilúculo, * et habitávero in extrémis maris:
138:10 Étenim illuc manus tua dedúcet me: * et tenébit me déxtera tua.
138:11 Et dixi: Fórsitan ténebræ conculcábunt me: * et nox illuminátio mea in delíciis meis.
138:12 Quia ténebræ non obscurabúntur a te, et nox sicut dies illuminábitur: * sicut ténebræ eius, ita et lumen eius.
138:13 Quia tu possedísti renes meos: * suscepísti me de útero matris meæ.
138:14 Confitébor tibi quia terribíliter magnificátus es: * mirabília ópera tua, et ánima mea cognóscit nimis.
138:15 Non est occultátum os meum a te, quod fecísti in occúlto: * et substántia mea in inferióribus terræ.
138:16 Imperféctum meum vidérunt óculi tui, et in libro tuo omnes scribéntur: * dies formabúntur, et nemo in eis.
138:17 Mihi autem nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus: * nimis confortátus est principátus eórum.
138:18 Dinumerábo eos, et super arénam multiplicabúntur: * exsurréxi, et adhuc sum tecum.
138:19 Si occíderis, Deus, peccatóres: * viri sánguinum, declináte a me:
138:20 Quia dícitis in cogitatióne: * Accípient in vanitáte civitátes tuas.
138:21 Nonne qui odérunt te, Dómine, óderam? * et super inimícos tuos tabescébam?
138:22 Perfécto ódio óderam illos: * et inimíci facti sunt mihi.
138:23 Proba me, Deus, et scito cor meum: * intérroga me, et cognósce sémitas meas.
138:24 Et vide, si via iniquitátis in me est: * et deduc me in via ætérna.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confortátus est principátus eórum, et honoráti sunt amíci tui, Deus.
|
Ant. Wzmocniło się * ich panowanie, w uczciwości są przyjaciele Twoi Boże.
Psalm 138 [4]
138:1 Panie, doświadczyłeś mię, i doznałeś mię: * tyś doznał siedzenia mego i wstawania mego.
138:3 Wyrozumiałeś myśli moje z daleka: * wyśladowałeś ścieżkę moję i sznur mój.
138:4 I przewidziałeś wszystkie drogi moje: * bo niemasz mowy w języku moim.
138:5 Oto, Panie, tyś poznał wszystkie rzeczy najpośledniejsze, i dawne: * tyś mię utworzył, i położyłeś na mnie rękę swoję.
138:6 Dziwną się stała znamioność twoja z strony mnie: * zmocniła się, i nie będę mógł do niéj.
138:7 Dokąd pójdę od ducha twego? * a kędy uciekę od oblicza twego?
138:8 Jeźli wstąpię do nieba, tameś ty jest: * jeźli zstąpię do piekła, tameś jest.
138:9 Jeźli wezmę skrzydła moje rano, * a będę mieszkał na końcu morza:
138:10 I tam mię doprowadzi ręka twoja: * i trzymać mię będzie prawica twoja.
138:11 I rzekłem: Owa podobno ciemności zakryją mię: * i noc oświecenie moje, w rozkoszach moich;
138:12 Albowiem ciemność nie zaciemnia tobie, a noc jako dzień będzie oświecona: * jako ciemność jéj, tak i światłość jego.
138:13 Albowiem tyś posiadł nerki moje: * przyjąłeś mię z żywota matki mojéj.
138:14 Wyznawać ci będę, iżeś się straszliwie uwielbił: * dziwne sprawy twoje, a dusza moja zna bardzo.
138:15 Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, którąś uczynił w skrytości: * i istność moja w niskościach ziemie.
138:16 Niedoskonałość moję widziały oczy twoje, i w księgach twoich wszystkie będą napisane: * dni będą kształtowane, a żaden z nich.
138:17 A u mnie w wielkiéj uczciwości są, Boże, przyjaciele twoi: * bardzo się zmocniło ich panowanie.
138:18 Będę je liczył, i rozmnożą się nad piasek: * powstałem, a jeszczem jest z tobą.
138:19 Jeźli, Boże, pobijesz grzeszniki: * mężowie krwawi odstąpcie odemnie:
138:20 Bo mówicie w myśli: * Wezmą próżno miasta twoje.
138:21 Izalim nie miał w nienawiści tych, którzy cię nienawidzą, Panie? * i nieschnąłem nad nieprzyjacioły twymi?
138:22 Doskonałą nienawiścią nienawidziałem ich: * i stali mi się nieprzyjacioły.
138:23 Doświadcz mię, Boże, a znaj serce moje: * próbuj mię, a poznaj ścieżki moje.
138:24 A obacz, jeźli droga nieprawości we mnie jest: * i prowadź mię drogą wiekuistą.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wzmocniło się ich panowanie, w uczciwości są przyjaciele Twoi Boże.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Eph 2:19
Fratres: Iam non estis hóspites et ádvenæ: sed estis cives Sanctórum et doméstici Dei: superædificáti super fundaméntum Apostolórum, et Prophetárum, ipso summo angulári lápide Christo Iesu.
℟. Deo grátias.
℟.br. Constítues eos príncipes * Super omnem terram.
℟. Constítues eos príncipes * Super omnem terram.
℣. Mémores erunt nóminis tui, Dómine.
℟. Super omnem terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Constítues eos príncipes * Super omnem terram.
Hymnus
Exsúltet cælum láudibus,
Resúltet terra gáudiis:
Apostolórum glóriam
Sacra canunt solémnia.
Vos sæcli iusti iúdices,
Et vera mundi lúmina,
Votis precámur córdium,
Audíte preces súpplicum.
Qui cælum verbo cláuditis,
Serásque eius sólvitis:
Nos a peccátis ómnibus
Sólvite iussu, quǽsumus.
Quorum præcépto súbditur,
Salus, et languor ómnium:
Sanáte ægros móribus,
Nos reddéntes virtútibus.
Ut, cum Iudex advénerit
Christus in fine sǽculi,
Nos sempitérni gáudii
Fáciat esse cómpotes.
Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc, et in perpétuum.
Amen.
℣. Annuntiavérunt ópera Dei.
℟. Et facta eius intellexérunt.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Ef 2:19-20
Bracia: a przeto już nie jesteście gośćmi i przychodniami, aleście mieszczanie z świętymi i domownicy Boży, wybudowani na fundamencie Apostołów i Proroków, gdzie głównym węgielnym kamieniem sam Jezus Chrystus.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią.
℟. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią.
℣. Będą wspominać Imię Twoje, Panie.
℟. Nad wszystką ziemią.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Postanowisz ich książętami * Nad wszystką ziemią.
Hymn
Chwal Niebo Pana w radości
Raduj się ziemska niskości
Ten dzień święty, dzień wesoły
Pieniem sławi Apostoły.
Wy co świat prawnie sądzicie
A światłem nam swym służycie
Z pokorą serdeczną prosim
Niech wysłuchanie odnosim.
Którzy Niebo zawieracie
Słowem swym i otwieracie
Znieście z nas władzą swej mowy
Śmiertelnych grzechów okowy.
Których mocy jest podane
Zdrowie dobre i stargane
Obyczaje złe naprawcie
W cnotach świętych nas postawcie.
By przyszedłszy sędzia wieczny
Na trybunał ostateczny
Dał nam wieczne osiadłości
W onej Niebieskiej radości.
Bogu Ojcu wszechmocnemu
Synowi jego jednemu
Niechaj z Duchem Świętym ninie
I na wiek wieków cześć słynie.
Amen.
℣. Opowiadali dzieła Boże.
℟. I oznajmiali sprawy jego.
|
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Estóte fortes * in bello, et pugnáte cum antíquo serpénte: et accipiétis regnum ætérnum, allelúia.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Estóte fortes in bello, et pugnáte cum antíquo serpénte: et accipiétis regnum ætérnum, allelúia.
|
Kantyk Magnificat {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Bądźcie mężnymi * w wojnie i walczcie przeciw wężowi staremu, a otrzymacie królestwo wieczne, alleluja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bądźcie mężnymi w wojnie i walczcie przeciw wężowi staremu, a otrzymacie królestwo wieczne, alleluja.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Intervéniat pro nobis, quǽsumus, Dómine, sanctus tuus Lucas Evangelísta: qui crucis mortificatiónem iúgiter in suo córpore, pro tui nóminis honóre, portávit.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Niech się wstawi za nami, prosimy Cię, Panie, Łukasz, święty Twój Ewangelista, który umartwienia krzyża dla chwały Imienia Twojego na ciele swoim nieustannie nosił.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
Incipit
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. Amen.
|
Początek
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Noc spokojną i koniec doskonały niech nam da Pan wszechmogący. Amen.
|
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
Czytanie krótkie
1 P 5:8-9
Bracia: Trzeźwymi bądźcie, a czujcie: boć przeciwnik wasz djabeł jako lew ryczący krąży, szukając, kogoby pożarł: któremu się sprzeciwiajcie mocni w wierze.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
℣. Adiutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, beáto Patri nostro Benedícto, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, beátum Patrem nostrum Benedíctum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, ✠ absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
Rachunek sumienia lub Ojcze nasz całe po cichu.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, Świętemu Ojcu naszemu Benedyktowi, i wszystkim Świętym, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem: bijąc się w piersi moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, Świętego Ojca naszego Benedykta, i wszystkich świętych, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący, a odpuściwszy nam grzechy, doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen.
Przebaczenia, ✠ rozgrzeszenia i odpuszczenia grzechów naszych, niech nam udzieli Pan wszechmogący i miłosierny. Amen.
|
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
℣. Nawróć nas ✙︎ Boże, nasz zbawco.
℟. I odwróć swój gniew od nas.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmus 4 [5]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 4 [5]
4:2 Kiedym wzywał, wysłuchał mię Bóg sprawiedliwości mojéj: * w uciśnieniu rozprzestrzeniłeś mi.
4:2 Zmiłuj się nademną, * a wysłuchaj modlitwę moję.
4:3 Synowie człowieczy, pókiż ciężkiego serca? * przecz miłujecie marność, i szukacie kłamstwa?
4:4 Wiedzcież, iż dziwnym uczynił Pan świętego swego: * wysłucha mię Pan, gdy zawołam do niego.
4:5 Gniewajcie się, a nie grzeszcie: * co mówicie w sercach waszych, na łóżkach waszych żałujcie.
4:6 Ofiarujcie ofiarę sprawiedliwości, a ufajcie w Panu. * Wiele ich mówią: Któż nam okazał dobra?
4:7 Naznamionowana jest nad nami światłość oblicza twego, Panie: * dałeś wesele w sercu mojem.
4:8 Od urodzaju zboża, wina i oliwy swéj * rozmnożeni są.
4:9 W pokoju pospołu * będę spał i odpoczywał:
4:10 Bo ty, Panie, osobliwie w nadziei * postanowiłeś mię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 90 [6]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 90 [6]
90:1 Kto mieszka w spomożeniu Najwyższego, * w obronie Boga niebieskiego będzie przebywał.
90:2 Rzecze Panu: Obrońca mój, i ucieczka moja jesteś ty: * Bóg mój, w nim będę miał nadzieję.
90:3 Albowiem on mię wyrwał z sidła łowiących, * i od przykrego słowa.
90:4 Plecami swemi okryje cię: * a pod skrzydłami jego nadzieję mieć będziesz.
90:5 Tarczą ogarnie cię prawda jego: * nie ulękniesz się od strachu nocnego.
90:6 Od strzały lecącéj we dnie, od sprawy chodzącéj w ciemności: * od najazdu i od czarta południowego.
90:7 Padnie po boku twoim tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawéj stronie twojéj: * a ku tobie się nie przybliży.
90:8 Zaiste oczyma twemi oglądasz: * a ujrzysz odpłatę grzeszników.
90:9 Albowiem ty, Panie, jesteś nadzieja moja: * postawiłeś Najwyższego ucieczką twoją.
90:10 Nie przystąpi do ciebie złe: * i nie przybliży się bicz do przybytku twego.
90:11 Albowiem Aniołom swoim rozkazał o tobie: * aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
90:12 Na ręku będą cię nosić: * byś snadź nie obraził o kamień nogi twojéj.
90:13 Po źmii i po bazyliszku chodzić będziesz: * i podepczesz lwa i smoka.
90:14 Iż we mnie nadzieję miał, wybawię go: * obronię go, że poznał imię moje.
90:15 Będzie wołał ku mnie, a ja go wysłucham: * z nim jestem w ucisku: wyrwę go i uwielbię go.
90:16 Długością dni napełnię go: * a okażę mu zbawienie moje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 133 [7]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 133 [7]
133:1 Otóż teraz błogosławcie Pana, * wszyscy słudzy Pańscy:
133:1 Którzy stoicie w domu Pańskim, * w sieniach domu Boga naszego.
133:2 W nocy podnoście ręce wasze ku świątnicy, * a błogosławcie Pana.
133:3 Niechaj cię błogosławi Pan z Syonu, * który stworzył niebo i ziemię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.
Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.
Præsta, Pater omnípotens,
Per Iesum Christum Dóminum,
Qui tecum in perpétuum
Regnat cum Sancto Spíritu.
Amen.
|
Hymn
Ciebie przed zanikiem światła,
Stwórco wszechrzeczy, prosimy,
Abyś według twej miłościwości
Był nam obrońcą i strażą.
Niechaj daleko od nas odstąpią,
Widziadła senne i zjawy nocne;
Powstrzymaj nieprzyjaciela naszego,
By ciała nie uległy zmazaniu.
Udziel nam tego, Ojcze wszechmogący,
Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego,
Który z Tobą w wieczności,
Króluje z Świętym Duchem.
Amen.
|
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.
℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
|
Kapitulum Responsorium Wers
Jr 14:9
Tyś jest między nami, Panie, a imienia twego wzywano nad nami: nie opuszczajże nas, Panie, nasz Boże.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Strzeż nas Panie, jak źrenicy oka.
℟. Pod cieniem Twych skrzydeł obroń nas.
|
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Nawiedź, prosimy Cię, Panie, ten dom, i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki: niech mieszkają w nim Twoi święci Aniołowie i strzegą nas w pokoju; a błogosławieństwo Twoje niech zawsze będzie z nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, ✠ Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny Pan, ✠ Ojciec, i Syn, i Duch Święty.
℟. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Salve, Regína, mater misericórdiæ;
vita, dulcédo et spes nóstra, salve.
Ad te clamámus éxsules fílii Hevæ.
Ad te suspirámus geméntes et flentes
In hac lacrimárum valle.
Eia ergo, advocáta nostra,
illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte.
Et Iesum, benedíctum fructum ventris tui,
nobis post hoc exsílium osténde.
O clemens, o pia, o dulcis Virgo María.
℣. Ora pro nobis, sancta Dei Génetrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui gloriósæ Vírginis Matris Maríæ corpus et ánimam, ut dignum Fílii tui habitáculum éffici mererétur, Spíritu Sancto cooperánte, præparásti: da, ut, cuius commemoratióne lætámur, eius pia intercessióne, ab instántibus malis et a morte perpétua liberémur. Per eúndem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia,
życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj!
Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy;
do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc
na tym łez padole.
Przeto, Orędowniczko nasza,
one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć,
a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego,
po tym wygnaniu nam okaż.
O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!
℣. Módl się za nami święta Boża Rodzicielko.
℟. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, który ciało i duszę chwalebnej Dziewicy Matki Maryi, przez działanie Ducha Świętego, przygotowałeś, aby było godnym zamieszkania przez Twego Syna: daj, abyśmy przez łaskawe wstawiennictwo tej, której wspomnieniem się cieszymy, byli uwolnieni od zła doczesnego i śmierci wiecznej. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|